Wat is een foute film? Iedereen praat er over, maar niemand kan mij vertellen wat een foute film eigenlijk is? Zijn de acteerprestaties belabberd? Is de plot niet geloofwaardig? Is het slecht in beeld gebracht? De meningen variëren. Opninions vary, zei Patrick Swayze in Roadhouse (1989). Ook een foute film als ik de critici mag geloven.
In deze blogpost geef ik 5 films die bij hun release de grond in werden geboord en tegenwoordig als goed fout worden bestempeld, maar toch het bekijken waard blijven. Bedank me later trouwens ook voor het invoegen van de mooie filmposters.
Ishtar
Jaar: 1987
Cast: Warren Beatty, Dustin Hoffman, Isabelle Adjani
Verhaal: Twee ongetalenteerde artiesten raken verwikkeld in een CIA plot in het Midden Oosten.
Meest memorabele scene: “I wanna buy a blind camel.” Herkenbaar voor wie ooit een kameel heeft willen kopen.
Het bekijken waard omdat: Warren Beatty als loser en Hoffman als rokkenjager? Geniaal. Om hun personages als onsuccesvolle zangers geloofwaardig te maken, schreef een team componisten een discografie aan slechte nummers. Heel slechte nummers.
Xanadu
Jaar: 1980
Cast: Gene Kelly, Olivia Newton-John, Michael Beck
Verhaal: Een muze van Zeus (de godheid) belandt op aarde, wordt verliefd op een jonge kunstenaar en opent een rollerskate discotheek.
Meest memorabele scene: Alle scenes met legende Gene Kelly. Old Hollwood met stijl.
Het bekijken waard omdat: De muziek van E.L.O. is best goed. Vooral het titelnummer blijft hangen. Je ziet de belovende carrière van Michael Beck, die übercool was als Swan in The Warriors (1979, Walter Hill), figuurlijk verdampen. De arme man kwam nadien nergens meer aan de bak.
Roller Boogie
Jaar: 1980
Cast: Linda Blair, Jim Bray
Verhaal: Rolschaatsers rollen een criminele bende op.
Meest memorabele scene: Venice Beach, California oogt altijd mooi op beeld. Veel zon en veel jonge mensen op wieltjes op die uitgestrekte promenade.
Het bekijken waard omdat: Rolschaatsen op disco is een winning combination. Voor mij toch. Roller Boogie is geen goede film, maar een tijdsdocument. Wie een goed beeld wil van disco in de late jaren 70 kan hier weinig verkeerd doen.
Mannequin
Jaar: 1987
Cast: Andrew McCarthy, Kim Cattrall, James Spader
Verhaal: Een jonge kunstenaar wordt verliefd op een paspop.
Meest memorabele scene: De heerlijke muziekmontage halverwege de film. Het is een ter ziele gegane kunst dat menig film in de jaren 80 opfleurde.
Het bekijken waard omdat: Alsof het verhaal van een tot leven komende paspop geloofwaardig is. Soms is het leuker een film te kijken waarvan je niets moet verwachten. In die zin straalt Mannequin een kinderlijke onschuld uit. Een jonge Kim Catrall is altijd een reden om naar een film te kijken.
Porky’s
Jaar: 1981
Cast: Dan Monahan, Kim Catrall (ja, ze duikt overal op)
Verhaal: Tieners willen van bil gaan.
Meest memorabele scene: De douche scene uiteraard.
Het bekijken waard omdat: Porky’s werd in 1981 bestempeld als vulgair en seksistisch. Vandaag zou het op Nickelodeon in de voormiddag worden geprogrammeerd. Tijden en zeden veranderen. Wat dan niet verandert, is de zichtbare lol die de acteurs tijdens de opnames hebben gehad.
[sgmb id=1]
Behalve Porky’s heb ik geen enkele van deze titels gezien, maar alleen de covers zeggen al genoeg!
Plaats Xanadu maar op je lijst. Die ga je best smaken.
Fout of Guilty Pleasures heb ik altijd rare termen gevonden. Waarom zou je u moeten schamen om iets dat je zelf goed vindt ? Dat is heel subjectief. Van deze 5 heb ik Mannequin en Porky’s gezien. Van Ishtar herinner ik mij dat hij zeer duur was maar gigantisch flopte. Mannequin zoek ik trouwens nog altijd op dvd.
Terechte opmerking. Guilty pleasure is misschien een betere uitdrukking. Xanadu moet je daarom zeker eens bekijken.
Mannequin is beschikbaar op amazon.de en best betaalbaar.