Achter elke Geek staat een moedige vrouw (Valentijn)

14 februari. Valentijn. Hoogmis van de commercie.

Misschien is het makkelijker om een zoveelste lijstje met Beste Valentijnsfilms of een Mooiste filmkussen Die Je Moet Gezien Hebben voor te schotelen. Maar ik heb een vermoeden dat ze je daar vandaag mee om de oren gaan slaan.

Ik kies de moeilijke weg, en breng vandaag een ode aan de vrouw achter de geek. Niet toevallig mijn vrouw.

Achter elke geek staat een moedige vrouw

Een kleine context is op zijn plaats, want het lijkt tegenwoordig allemaal zo evident. Geek zijn is in en wordt maatschappelijk geaccepteerd, maar het was ooit anders.

Ik heb het tijdperk meegemaakt waar de leden van het vrouwelijk geslacht niet onder de indruk waren van je grote verzameling figurines of comics. Waar ze je niet dankbaar aankeken omdat je hen de literaire achtergrond van Captain America geeft. Je mocht überhaupt al blij zijn dat ze met je wilden praten. En hoewel ze dat enkel aan zichzelf te danken hebben, kan ik aannemen dat het voor Trekkies nog iets moeilijker moet zijn geweest.

Daarom mag ik elke dag de heilige Sint-Hasselhoff op mijn blote knietjes bedanken dat ik als geek de perfecte vrouw heb gevonden, en dat ze ik ze mijn echtgenote mag noemen. Al kan het niet altijd even makkelijk of evident zijn geweest.

Nu ik dit schrijf herinner ik me de eerste keer dat ik ze bij me thuis uitnodigde. Op zich mag je dat één van de belangrijkste momenten binnen een relatie noemen. Op dat ogenblik had mijn appartement nog geen afgezonderde mancave. Neen, mijn hele appartement was één doorlopende cave. Darth Maul merchandise op de drankkast, de Millenium Falcon op de salontafel, ingekaderde filmposters aan de muur, stapels DVD’s en comics in boekenrekken en op de grond gestapeld. Elke andere vrouw zou het hysterisch op een lopen hebben gezet, de deur achter zich dichtgooiend en dankbaar dat ze tijdig deze manie is ontsnapt. Maar de mijne bleef, zelfs nadat ze de andere poster van Sarah Michelle Gellar in mijn slaapkamer zag.

De eerste film die we dat weekend samen bekeken? Spider-Man (de Sam Raimi versie). De tweede bekeken we samen in de bioscoop.

Et Dieu A Créa La Femme

Dat ik met mijn gat in de boter ben gevallen, hoef ik je niet te vertellen. Sta me toe nog enkele voorbeelden met je te delen.

Voor de geboorte van onze zonen, vergezelde ze me op mijn jaarlijkse trektocht naar F.A.C.T.S.. Nu de kinderen groter zijn maken we er in Gent trouwens jaarlijks een familiedag van. Nu, dat eerste jaar keek ze niet op toen ik daar na een uur al met grote zakken vol merch in de handen liep. Ze bleef kalm toen die zakken een paar jaar later door een grote trolly werden vervangen. Waar ga jij dat allemaal zetten? bleef de openingszin toen ik telkens thuiskwam? Ondertussen weten we daar het antwoord op.

Omdat ze mijn passie voor geeky shirts stimuleert is ze bereid die zelf aan te schaffen. Dat dit misschien minder uit liefde voor de shirt, maar meer met hoe ik er uitzie te maken heeft laat ik in het midden. En nadat ze de aankoop van mijn My Little Pony shirt met het nodige afgrijzen benaderde, mocht ik het tijdens de feestdagen bij de schoonfamilie dragen. Hoe cool is dat niet?

Hoewel ze mijn liefde ervoor totaal niet deelt, laat ze me – maar niet te lang – luisteren naar de nieuwste foute CD die ik die voormiddag bij Bonte’s had gescoord. Hoewel, met Mike Steve heb ik wellicht de grens van het toelaatbare overschreden.

Ricky Retardo

Wat ik enorm aan haar waardeer is dat ze me op geen enkel moment spaart. Toen ik haar voorzichtig, maar toch met enige trots, mijn foto samen met David Hasselhoff toonde, volgde een gortdroge You look like Ricky Retardo.

Mijn schrijfsels op deze blog laat ik haar voor publicatie steeds herlezen. Of ik even Disney Infinity mag gamen alvorens we samen televisie kijken? Geen probleem. De nieuwste Marvel of science fiction film in de bioscoop? Doen we samen. Het Wonder Woman rollenspel? Neen, helaas.

Misschien heb ik de sluimerende geek in haar wakker gemaakt. Ze heeft een voorliefde voor vampieren en zombies. Leest The Walking Dead Compendiums in één trek, geniet zichtbaar van haar Anita Blake en Outlander romans en durft al eens een trade paperback dat ik haar aanraad lezen. Ik kan me geen betere soulmate vinden.

Dus dit jaar geef ik haar geen kaartje waarop een ezel of een aap prijkt, of (echt gebeurd) een T-shirt met Nobody Knows I’m A Lesbian. Reserveer ik niet snel snel een plaatsje in een restaurant.

Dit jaar vertel ik haar dat ze een fantastische vrouw is en dat ik zielsveel van haar houd. En dat mag iedereen weten.

[sgmb id=”1″]