Comic Con Gent 2018 – The Good, The Bad and The Ugly

Comic Con Gent 2018 is bij het schrijven van deze post ruim 10 dagen geleden. Vijgen na Pasen, maar het duurde een tijd voor ik alles in het juiste perspectief kon plaatsen. Bovendien genoot trouwgediende ook van het zonnig weer, en dan maak je keuzes. Op de laptop tokkelen is dan geen prioriteit.

[su_quote]Het zweet parelde van ons gezicht. Rond 15u was iedereen, beursganger en standhouder, zo goed als gevaagd. [/su_quote]

Gelukkig had ik alle bulletpoints in mijn agenda geschreven, zodat ik ze hieronder rechtstreeks kan kopiëren. Het is ook de hoofdreden waarom er weinig structuur in het artikel terug te vinden is. Maar de ronkende titel maakt alles goed.

The Good

Wat mij het best zal bijblijven is de sfeer onder de verkopers. Onze stand was ideaal gelegen. Met schuin tegenover ons stonden Kenny De Paepe en Dirk Detailleur van Berzker fx zodat het een klein West-Vlaams hoekje leek. Buiten die eenzaat uit Eeklo gerekend dan.

https://www.instagram.com/p/BkxkdRMjSvh/?taken-by=80sgeek_blog

Het was bovendien zeer leuk om met verzamelaars te praten die ik sinds het verlaten van Facebook niet meer heb gehoord. Davy Renders, Kris Geysen, Dimi Roels en Davy Segers, het was u een genoegen. Eindelijk heb ik ook met de LEGO-expert onder LEGO-experts, Peter De Smet, kunnen brainstormen. Ruim een jaar hebben we bij Geekster samen geschreven, en we volgen elkaar online, maar het was de eerste keer dat hij zijn held kon ontmoeten.

En hoe kan ik Karen (@justk) vergeten? Als kind van de jaren 80 toont ze jonge geeks how it’s done. Fantastisch hoe ze er volledig voor leeft, en hartverwarmend dat ze dat samen met haar gezin doet. Het samenkomen met gelijkgestemden blijft voor mij dan ook het hoogtepunt van het weekend.

https://www.instagram.com/p/Bks3xtvgVoN/?taken-by=80sgeek_blog

Net als op de werkvloer dien je in hoofdzaak jezelf wat te entertainen. Ik gooi er deze korte anekdote tegenaan. Voor onze stand liep plots iemand cosplayend als Han Solo. Onmiskenbaar. Stevie Wonder had hem zelfs herkend. En dan wordt het sterker dan mezelf. “Machtig, Firefly”, roep ik em toe. “Nathan Fillion rules”. De cosplayer kijkt me argwanend toe, komt dichterbij en zegt kordaat “Han Solo”. Hij lijkt zichtbaar geïrriteerd. “Ach, Solo is op Malcom Reynolds gebasseerd.” Had de Vlaamse Solo een echte blaster dan was ik er aan. Ligt het aan mij of moet ik mijn mond leren houden?

Voor je de andere vraag stelt, ja, ik heb niet slecht geboerd. Vooral de comics bleken een hit. Maar daarover onderaan meer.

https://www.instagram.com/p/BkpxLY4Cysp/?taken-by=80sgeek_blog

The Bad

No coffee! Nada. Nilch. Als je als een halve gek de beursvloeren afloopt op zoek naar cafeïne, en er noch aan de cateringsstand en noch aan de foodtrucks kan kopen, dan word je kregelig. Dat heeft enkele uren geduurd voor ik terug normaal kon functioneren.

Waar de organisatie dan geen vat op had, was die extreme hitte. Het was moordend. Het zweet parelde van ons gezicht. Rond 15u was iedereen, beursganger en standhouder, zo goed als gevaagd.

https://www.instagram.com/p/BkqWKrEiVvU/?taken-by=80sgeek_blog

The Ugly

Jammer genoeg sluit ik af met een minder positieve ervaring, maar hopelijk ene waaruit een les kan worden getrokken. Het is een wat lange anekdote, maar ik wil alles in zijn context plaatsen.

Zaterdagochtend. Voor de deuren open gaan komt een collega van een nabije comicstand in mijn boxen gluren. Nauwgezet raast hij er door en pikt hij alle mooie titels er één voor één uit. Hij blijft vriendelijk. Tussenin vindt hij een volledige run van Marvel NYX (googelt u dat maar even). Ook al weet ik wat het waard is, besluit ik me dommer voor te doen. Zijn bod is belachelijk laag. Alarmbel één. Ik weiger, waarna we zijn andere aankopen afrekenen.

Meteen wil hij een korting, wat gezien de hoeveelheid die hij wil kopen aanvaardbaar is. Dan blijkt dat hij met paypal wil betalen, en redelijk mort omdat ik die optie voorlopig niet openhoud. Na heel wat dralen zwicht ik en doen we de verkoop op zijn manier. Collega’s onder elkaar. Niets op aan te merken, de betaling verloopt correct.

[su_quote]Misschien gaat hij ervan uit dat ik een makkelijkere prooi zou zijn.[/su_quote]

Wat later op de middag komt hij terug, en maakt opnieuw een bundeling. Helaas gebruikt hij nu wat trucjes van de foor door losse issues uit sets te halen, en verbaasd kijken als ik hem daar op wijs. “Oh, wist ik niet.” Alarmbel twee. Misschien gaat hij ervan uit dat ik een makkelijkere prooi zou zijn. De andere comics wil hij wel aanschaffen. Snel biedt hij 50 EUR. Ik tel even en kom op een totaalprijs van 65. “Doen we 60?”, wat een mooie geste van mij is. Ik ben ook Sinterklaas niet. Boos kijkt hij me aan. “50 is een mooie prijs!”. Omdat ik niet buig, gooit hij boekjes voor me uit en gaat weg. Collega’s onder elkaar. Leuk, zo kan ik ze weer sorteren.

Het verhaal krijgt echter een grappige wending. In een zeldzame wandeling op de beurs wil ik ook wel iets – een Predator figuur – kopen van zijn stand. Op een figuur van 15 EUR bied ik 10 aan. Hij grinnikt. “Oorspronkelijk kostte de figuur 25, dus moet ik 20 vragen.” U mag het nog even herlezen. In plaats van een collegiale korting krijg ik een hogere prijs. 

Welke Nederlandse standhouder deze leuke handelspraktijken hanteert? Doet het er toe? Voor mij was het leerschool. Ik ben echter wel benieuwd naar soortgelijke ervaringen.

p.s.: onderstaande foto is niet representatief voor bovenstaande anekdote. Ik gun mijn grootste fan zijn glorie.

https://www.instagram.com/p/BksSOFpgpjw/?taken-by=80sgeek_blog

En op vraag van de fotograaf zelf, plaats ik zijn hoogtepunt van het weekend. Graag gedaan, Davy.

[sgmb id=”1″]