Niet daar ook maar iemand stil bij staat, maar het is een tijdje geleden dat ik enkele albums van de jaren 80 heb belicht.
In deze aflevering buig ik me over twee zangeressen met sterk verschillend talent. Twee dames die elk op hun eigen manier hun publiek hebben bereikt. Dames en heren, welkom bij Daar Zit 80’s Muziek in.
Wax On Wax Off
Kesuke Miyagi
Kim Wilde – The Singles Collection 1981 – 1993
Goede zet van de platenfirma dat het dit geen Greatest Hits heeft genoemd. De helft van de nummers heeft volgens mij de hitlijsten nooit bereikt.
Luisteren naar deze verzameling is bijgevolg een vreemde beleving. Enerzijds heeft Kim Wilde niet slecht geboerd en kan ze best wat hits op haar conto schrijven. Cambodia, Kids In America, You Came en View From A Bridge scoorden goed. Anderzijds kunnen we niet ontkennen dat ze geen noot kan houden. Meer nog, ze zingt nasaal en behoorlijk vals.
Het wordt tijd dat we de waarheid onder ogen zien. Buiten haar mooi snoetje had Kim Wilde als zangeres weinig te bieden. Dit in schril contrast tot onze volgende artieste.
Persoonlijke favoriet: Chequered Love. Een nummer uit haar debuutalbum uit 1981 dat tussen Kids In America en Cambodia zat gekneld, maar beter is dan beide.
Barbra Streisand – Memories (1981)
Barbra Streisand heeft dan niet de frisse look van Kim Wilde, maar haar stem blaast die van haar Britse concullega weg. Ver weg. Om nooit meer te zien.
Barbra Streisand is de Bugatti onder de zangeressen. Gegroeid in een tijdperk waar talent nog belangrijk was, groeide ze uit naar een rasartieste.
Memory, New York State of Mind, Evergreen en You Don’t Bring Me Flowers (duet met Neil Diamond). Deze verzameling mag terecht een Greatest Hits worden genoemd.
Favoriete nummer: The Way We Were. Melig zonder meer, maar een perfect voorbeeld van hoe sterk Streisand als zangeres is.
[sgmb id=”1″]