Mijn jaren 80 (Gastartikel)

Deze nieuwe gastbijdrage komt van collega-verzamelaar en goede vriend Shabuj Rammeloo. Je kent hem wellicht van zijn eigen Uit de Kast of zijn kleurrijke bijdrages aan de online gemeenschap. Hier zet hij een boompje op over de goede ouwe tijd.

Ik groeide op in de 80’s en de basisschoolleeftijd is, zegt men, de meest onbezorgde tijd van je leven.

Mijn jaren 80

Wat maakt de 80’s nou zo bijzonder eigenlijk? De muziek? De kledingstijl…het kapsel….het veelvuldig gebruik van fluoriserende kleuren, de politieke grootheden, cinema, opkomst van de walkman, cd’s. Of toch het speelgoed? De comic hoogtijdagen? Wellicht het gebrek aan echt grootschalige oorlogen? De Koude oorlog laat ik wijselijk even buiten beschouwing.

Voor mij is het antwoord vrij simpel. Mijn jeugd. Ik groeide op in de 80’s en de basisschoolleeftijd is, zegt men, de meest onbezorgde tijd van je leven. Niet altijd, maar soit.

Ik kan uren doorgaan over mijn eerste liefde He-Man and the Masters of the Universe. En stiekem ook She-Ra. Elke zaterdagochtend voor de buis. Maar eigenlijk vergeet ik daarbij 2 persoonlijke juweeltjes.

Bananaman en Superted.

Ik kan me de theme-music nog zo voor de geest halen, daar heb ik geen YouTube voor nodig. Simpele stijl, humor en een echte 80’s feel. Ook andere tekenfilms uit die tijd, Filmnation’s Ghostbusters, The Real Ghostbusters, M.A.S.K., G.I.Joe, Dungeons and Dragons, Thundercats, Teddy Ruxpin, Boes, Ovide en zijn Vriendjes, Smurfen, Johan en Pierewiet, de lijst is eindeloos. Om over de 80’s filmhelden nog maar te zwijgen. Neen, ik noem Transformers niet, simpelweg omdat ik daar nooit veel mee had.

Televisie vandaag

Dan kijk ik wat TV tegenwoordig te bieden heeft. Talloze alleen voor kinderen opgezette zenders, Nickelodeon, Disney XD, Cartoon Network, eindeloze afsplitsingen, zusterzenders, zenders voor alleen baby’s….. Maar hoe is het gesteld met de kwaliteit?

Ik zie het mezelf typen. Ben ik nu ook zo’n ouwe zemelaar geworden die alleen maar kan praten over “vroeger was alles beter”? Of is dat een lot wat voor ons allemaal is weggelegd. Want wiens ouders bezigden die uitspraak niet?

Feit blijft wel dat het zorgelozer leek, minder gewelddadig – ik besef hoe paradoxaal dat klinkt – minder heftig, maar meer vermakelijk, meer fantasie, meer creativiteit vooral.

Door de 80’s ben ik in het wereldje van de fantasy, sci-fi en comics  gerold, en waar ik nu nog steeds graag verblijf. Liever soms dan in de harde realiteit van intolerantie, terrorisme, religieus fanatisme, wereldleider waar meer dan 1 schroefje los zit. Oké, toegegeven, die zijn er elk decennium eigenlijk.

Merchandise

Ik lag laatst een oude reclamefolder online langskomen met speelgoed. Oh, dat waren tijden. Als ik toen had geweten wat sommige stukken nu waard zouden zijn, had ik alles in de verpakking opgeslagen op zolder en had er niet naar durven kijken. Maar weet je, ik was een kind, ik wilde spelen, genieten, wegdromen in andere werelden. Op grote groene vechttijgers rijden, een magisch zwaard hebben, kunnen vliegen, slechteriken verslaan. Kind zijn.

Hoe vanzelfsprekend was dat toen, geen zorgen over betalingen, opvoeden van je kinderen, zaken wel of niet verbieden, geen angst hebben voor hoornaars, eikenprocessie rupsen, terroristen, of op tijd de nieuwste gadgets hebben.

Nalatenschap

Ik ben een kind van de 80’s. Ik heb nu 2 jonge zoons en ik hoop hen ook diezelfde zorgeloze jeugd te kunnen bieden. Hun fantasie en spel te stimuleren en creativiteit te laten ontwikkelen. Maar weet je, heel af en toe, heel diep van binnen, zou ik graag in de teletijdmachine van professor Barabas stappen en ernaar terug reizen.

En dankzij enkele goede vrienden die ik de laatste jaren heb opgedaan op diverse beurzen kan dat ook. Weer even onbezorgd genieten.

[sgmb id=”1″]