“Italo Disco is elektronische dansmuziek die wordt gemaakt met elektronische instrumenten zoals synthesizers, drumcomputers en vocoders. De stijl kenmerkt zich voornamelijk door een duidelijk futuristisch en ‘spacy’ geluid, maar ook juist heel zomerse, opgewekte klanken en een typische strakke beat die soms zwaar of dof kan klinken. Italodisco blijft tot het eind van de jaren tachtig populaire dansmuziek voor jongeren in niet Engelstalige delen van Europa.”
wikipedia
Zomers. Opgewekt. Je leest het goed.
Italo Disco
Vergeet New Wave, Hard Rock en Hip Hop. Vergeet Post-Punk, Heavy Metal en R&B. Het mooiste en belangrijkste muziekgenre dat in de jaren 80 het levenslicht ziet is Italo Disco.
Italo Disco is een unieke stijl, waarbij je gemakkelijk een hele avond onder de denkbeeldige spots van een fel verlichte discotheek kan blijven dansen. Welke volgorde de nummers ook hebben, het tempo verandert nauwelijks. Daarmee is dansen op Italo Disco eenvoudig. Je schuifelt wat heen en weer, en misschien beweeg je je armen wat meer. De schouders mogen, maar het is niet verplicht, mee bewegen. Geen been brekende stunts of ingewikkelde danspasjes. Je geeft je over aan het ritme van de muziek.
Zomers. Opgewekt.
Italo Disco is ongebreideld plezier. Italo Disco is Zen. Italo Disco is de muziek voor de muziekliefhebber.
Tudu du du du du du tudu du du Paris Latino.
Dansen op Italo Disco is zo simpel dat een horde zombies naast je kunnen schuiven voor je er erg in hebt. Wat voor een buitenstaander als artificieel en prefab klinkt, is voor de ingewijden een feestelijk samenkomen. Ver weg van de harde brutaliteit van de zichzelf onterende punkers en de hoofdschuddende hardrockers. Eleganter dan de zwart gedrapeerde Goths en de zich strategisch vergeten te douchen New Wavers die in elkaars stank huppelen. Voor wie de warme zomer niet snel genoeg plaats kan maken voor de druiligere en donkere herfst. Neen, daar willen we geen deel van uitmaken.