K3. Het blijft één van de vreemdste fenomenen in de Nederlandstalige popcultuur. K3 fascineert me.
Neen, ik heb het niet over mijn erotisch getinte fantasieën dat ik hier uit vrees voor smaad en hoongelach niet durf neerpennen. Ik stel me serieuze existentiële vragen over het gedrag van die drie huppelende spring-in-’t-velden.
Bestaat hun leven enkel uit kleffe liedjes zingen, danspasjes instuderen en regenboogkleedjes passen? Kleuren ze hun haar zelf? Bestaat er een hiërarchie in het trio of nemen ze samen beslissingen? Delen ze hun partners? Maar vooral, wat doen de dames als als de camera’s niet draaien?
Gelukkig, en dan maak ik een vreemde brug, kan ik met behulp van mijn Playmobil figuren die laatste vragen zelf beantwoorden. In een wanhopige poging om MAD Magazine te imiteren presenteer ik een parodie (auteursrechten!) genaamd…
De Spannende Avonturen van #K3
Haha, zelf heb ik m’n dochter zo ver mogelijk van K3 gehouden, dus ben daar gelukkig bijna niet aan blootgesteld.
Hoe kom je hierop 🙂
Jammer voor je dochter. Haar culturele bagage zou zoveel rijker zijn geweest. 🙂
Hoe ik er op kom? Geen idee, en dat is geen leugen. It just pops in my head. Ik vermoed dat de invloed van MAD Magazine en Lectrr nooit veraf zijn.
Ik houd enorm van het contrast. K3 is vrolijk, Playmofiguren lachen altijd en dat werkt fantastisch in absurde situaties.
Ben ik thuis dan werk ik het onmiddellijk uit, en ben ik op stap dan heb ik steeds een klein ideeënboekje op zak.
????
Coherent, uitgebreid en duidelijk geformuleerd. Uw bijdrage wordt gesmaakt.