Je hebt wellicht geen enkel idee waar ik met deze blogpost heen ga. E.T., the Extra-Terrestrial is een fictief personage. Die kan geen avonturen beleven. Ik geef toe dat ik de titel enigszins aantrekkelijk heb gemaakt. Maar dit verhaal is er ene dat mag gedeeld worden.
Part 1 De aankoop
Op 22 februari 2020 ben op Comic Con Brussel 2020. Net als elke bezoeker probeer ik zoveel mogelijk mooie en betaalbare merchandise te vinden. In een kraampje zie ik een oude doos verzamelkaartjes van ET, the Extra Terrestrial. De doos is met tape toegeplakt. Buiten dat de doos zijn logische kreukjes en deukjes heeft zie ik geen andere noemenswaardige problemen. 15 EUR is niet zo goedkoop, maar ik heb er vertrouwen in. De verkoper stopt het met de glimlach in een papieren zak.
Part 2 De ontnuchtering
Thuis open ik voorzichtig de doos. De teleurstelling is groot. Bruine vlekken zijn onmiddellijk zichtbaar. De kauwgom in de pakjes is in staat van ontbinding. Als gevolg zijn de kaartjes niet langer gaaf. De doos kan ik enkel nog in gesloten toestand etaleren.
Onderstaande foto’s geven een accuraat beeld. Een foto van de glimlachende verkoper heb ik helaas niet.
Stap 3 De frustratie
De hamvraag blijft natuurlijk wie hier in fout is. Ben ik als koper te impulsief geweest? Had ik het item grondiger moeten controleren? Vragen aan de verkoper als hij de inhoud wou tonen? Hoe dan ook, het blijft zuur.
Misschien ben ik te goedgelovig. Maar ergens ga ik er van uit dat verkopers zich willen profileren door hun eerlijkheid en klantvriendelijkheid. Natuurlijk is het gemakkelijk om op een beurs aan een naamloos publiek je rommel kwijt te spelen. Om wat snel geld te verdienen aan een achteloze klant. Na het weekend zie je elkaar wellicht toch niet meer terug.
Wie de verkoper is? Geen idee. My memory ain’t so great.
