Wat bezielt me om deze reeks verhalen op bezoekers van de site los te laten? Figuurlijk Gesproken is niet langer relevant. Toch blijft het een speciale plaats in mijn hart houden. Ik blijf ervan overtuigd dat we toen iets speciaal hebben gecreƫerd. Tegenwoordig lijkt het alsof elke toyphotographer een zo goed mogelijke foto of compositie van speelgoed wil maken. Het moet perfect zijn. Vuurwerk, rook en netjes afwerken achteraf. Niemand wil fouten maken.
Figuurlijk Gesproken omarmde zijn gebrekkigheid. Onderbelichte foto’s, povere Photoshop en belegen humor. Het was ons handelsmerk. Dat we onze mosterd bij Twisted Toyfair Theatre (Google is uw vriend, red.) haalden, is geen geheim. We pikten zonder gene.
Alleen leek het hoofdverhaal rond de Vergelders (de naam die Juniorpress gebruikte om Avengers te vertalen, red.) wat af te kabbelen. Met de verkiezingen (je leest het hier) scoorden we, maar er was geen follow-up dat het niveau kon houden.
Enter Koerian Verbesselt.
De eigenzinnige en waanzinnig getalenteerde columnist oppert het idee om een compleet andere richting in te slaan, en alle goede smaak aan de kant te gooien. Hij levert mij copy en een duidelijke structuur. Het resulteert in een absurde verhaallijn waar op de toenmalige actualiteit wordt ingespeeld. het begint allemaal relatief braaf voor we de conventionele grenzen van de goede smaak overschrijden.
Neen, woke is het allemaal niet. Integendeel.
Voor je verder gaat lees je best de vorige aflevering (gebruik deze link en lees hieronder verder). Of niet.