Neen, daar krijgen ze me nooit meer in. Voor geen geld in de wereld laat ik me nog vangen. Wat de online travelvloggers, de entertainende filmpjes op YouTube en de kleurrijke stadsgidsen me ook vertellen. Camden Market is één grote toeristenval, een ommuurde vestiging zonder ziel of charme. Het is een ingewikkeld doolhof waar je zonder het touw van Ariadne de uitgang nooit vindt. Kennis van de Griekse mythologie kan van pas komen, anders google je het maar.
Eigenlijk is het niet zo gek dat ik hier mee begin. Want een bezoek aan Camden Market is iets waar ik het meest naar uitkijk. Alleen draait het niet zo goed uit.
Nochtans begint de dag goed. Op deze half bewolkte dag, met een kleine kans op wat zon, vertrekken we vanuit Paddington (Westminster) richting Camden Town en Market. Op papier lijkt het een mooie wandeling om via de kanalen van Little Venice bij onze uiteindelijke bestemming te komen. Wat het ook is. Little Venice is uitermate charmant en rustgevend. Er zijn amper mensen te zien. Af en toe maak je plaats voor de lopers die van het droge weer genieten. Het doet denken aan een wandeling in Hyde Park. Wie London kent weet dat de rust in de vele grote parken in schril contrast staat met het hectische leven in de toeristische binnenstad.
Via de wandeling passeren we de London Zoo dat in Regent’s Park rond de Regent’s Canal is gebouwd. Zonder een ticket te kopen krijg je de apen en andere dieren te zien. Langs het water zie je ook enkele behoorlijk indrukwekkende mansions (grote huizen) waar mensen met kapitaal wonen. Enkele meters verder ligt een daklozenkamp compleet met matrassen en versleten tenten waar mensen zonder kapitaal noodgedwongen leven. Het is frappant om het net naast elkaar te zien.
We besluiten om via een kleine omweg naar Primrose Hill te stappen. Het vraagt een stevige inspanning om naar boven te wandelen, want de Hill in Primose Hill wijst op een heuvel. Een behoorlijk stijle heuvel om eerlijk te zijn. Het uitzicht bovenaan Primrose Hill is fantastisch. Bij helder weer kun je de skyline van centraal London zien. De grote flatgebouwen, de kranen en de London Eye. Beautiful. Het is de pijn in mijn kuiten waard om hiervan te genieten. Wat me dan altijd verbaast is dat wie bovenkomt, meteen naar zijn smartphone grijpt om er een foto van te maken. Geniet er toch even van, en download een mooiere foto online om in je fotoalbum te plaatsen.
Camden Market dus
Als we dichter bij onze bestemming komen wordt het iets drukker, en als we de ingang van Camden Market ingaan is het er plots over de koppen lopen. Het lijkt alsof je door een magische poort stapt. Waar komen die allemaal vandaan (The Camden markets draw in 100,000 tourists every weekend – ergens online, red.)? Aan de talrijke voedselkraampjes staan mensen aan te schuiven. Het is een eindeloos gedrum. Mijn gebruikelijke goed humeur verdwijnt en zal voor enkele uren stevig verborgen blijven. I do not like this.
De ene na de andere winkel vol prullaria en faux vintage volgen elkaar op.
Het voelt alsof je de controle volledig verliest. Je loopt er rond zonder ook maar iets te zien dat prikkelt. Tegen de stroom inwandelen heeft weinig nut. Je hebt geen idee waar je op dat moment bent. De ene na de andere winkel vol prullaria en faux vintage volgen elkaar op. Af en toe stoot je op iets wat er in de gidsen veel indrukwekkender uitziet. Een standbeeld van wijlen zangeres Amy Winehouse? Gaap. Een standbeeld van Lara Croft? Wat kan het iemand wat schelen. De veelbelovende winkel Cyberdog is een winkel dat op zondag eigenlijk deel uitmaakt van een toeristenwandeling. Wat neonlichten en wat metalen beelden, en ik kan zeggen dat ik het heb gezien.
Een lichtpunt
Opgelucht halen we adem als we de eerder onvindbare uitgang van het omwalde kitschpretpark eindelijk vinden en in de hoofdstraat Camden High Street terechtkomen. Het is er gezellig druk en deze straat ademt met zijn winkels vol nep high end items een aparte sfeer uit. Maar toch, ik heb nood aan een kleine tabula rasa. Gelukkig weet ik dat er een ideale geekwinkel in de nabije buurt is.
Bij Mega City Comics is het rustiger. Even kan ik me van de buitenwereld afzonderen en gezellig snuisteren in de riante comicvoorraad. Als duidelijk wordt hoe groot hun aanbod (lees: veel John Byrne Fantastic Four) is, vloek ik binnensmonds dat ik mijn lijstje met ontbrekende titels niet bij heb. Omwille van de prachtige cover koop ik een The Defenders 33. Het zijn de kleine dingen die je gelukkig maken. Net als de trip met de metro weg van deze waanzin.
Nochtans is de kelderverdieping van Cyberdog zeker de moeite qua kleding. Ik heb me vooral geamuseerd (lees: blauw gekocht) aan het classic toy winkeltje helemaal onderaan in de locks, achter het inside podium
Dag Tom, ik heb weet van enkele toywinkels in de omgeving. Wel een Manga store per ongeluk binnen gewalst. Maar eigenlijk zie je daar niets nieuws. Het is gewoon mooier uitgestald.
Klopt, écht de moeite om bij Cyberdog te gaan rondkijken! En alhoewel geen grote fan, wou ik het standbeeld van bekende ex-inwoonster Amy wél zien.
Dag Karen, Wat biedt Cyberdog buiten zijn relatief unieke uiterlijk?
Het standbeeld van Amy Winehouse stond op onze “te zien”-lijst, maar het blijft een beeld. Ik vraag me af hoe de echte – tegendraadse – Winehouse tegenover de locatie van haar gelijkenis zou staan?
De David van Michelangelo is ook maar een beeld, hé.
Hoe ze tegenover de locatie zou staan? Ze woonde er, dus ze zal het daar wel ok gevonden hebben.
Ik onthoud: David van Michelangelo is van hetzelfde niveau als het standbeeld van Amy Winehouse.
Never said that!