Op maandag 4 augustus zak ik met het gezin af naar het Cartoonfestival in Knokke – Heist. Het oeuvre van cartoonist, en tegenwoordig ook al romanschrijver, Lectrr (echte naam onthouden uit veiligheidsredenen) wordt op deze editie in de kijker geplaatst. Er zou zelfs een heuse duikboot staan. Om de gelegenheid te vieren en als zeldzame blijk van zijn goedhartigheid nodigt de cartoonist zijn trouwe patreons uit voor een persoonlijke rondleiding.
Voor we naar het volledig objectieve verslag van een dagje Lectrrland stappen leg ik best even uit wat patreon zijn of patronage is. Het komt er op neer dat ik de cartoonist maandelijks wat zakgeld toeschuif. Zo krijg ik het gevoel een mecenas te zijn terwijl hij op mijn kosten aan zijn folies kan toegeven. Als ik de kleine menigte zie dat hem staat op te wachten blijk ik daar niet alleen in te zijn. Misschien zou daar wat meer volk hebben gestaan als hij het niet op een doodgewone werkdag had georganiseerd.
Lectrrland – Folie 21.1
Waar is het allemaal om te doen? De folie dit jaar is de oprichting van Lectrrland, zijn eigen land compleet met een vlag, een munteenheid en een heuse duikboot (maar daarover later meer). Voor een leek kan dit als een waanzinnig project klinken. Maar na zijn beruchte “laatste keer op facts” besef ik heel goed dat Lectrr zeer creatief met de waarheid omgaat en kan hij me al minder met zijn goocheltrucjes verblinden. Als ik de eerste beelden op televisie zie waar de cartoonist bij de opening van het festival zijn beste imitatie van Confettis-boegbeeld Peter Renkens geeft, sijpelt het nog niet niet helemaal bij me door. Speelt Lectrr een onschuldige jongensdroom (“Ik wil koning worden”) uit of begint hij langzaam in zijn eigen hype te geloven?
Wellicht is deze egotripperij een brug te ver. Het doet pijn om hem naar de gunsten van de goegemeente te zien hunkeren. Met Lectrrland lijkt hij in het kielzog van Bobbejaanland en Robland te willen varen. Alleen hadden Bobbejaan Schoepen en Rob Vanoudenhoven, het zakelijk instinct en het charisma om dergelijke concepten tot een goed einde te brengen. Er is een reden waarom Jeroom en Marec dit niet doen. Met hun talent bereiken ze een publiek zonder deze toeters en bellen.
Een waardige rondleiding?
Die hoogst persoonlijke rondleiding is een zoveelste mirage. Buiten “dit is kamer x en daar lul ik nu een minuut over” komt er weinig leerzaam over zijn lippen. Gelukkig krijgen zijn gasten allemaal een pasje voor de denkbeeldige douane en wat vals geld met zijn beeltenis. Hopelijk wordt het allemaal nog iets waard als hij zich richting eeuwige tekenvelden begeeft.
Jammer genoeg gaat de rondleiding wat snel waardoor de schare fans veel van de rondslingerende cartoons missen. Nochtans liggen de parels van Lectrr hier open en bloot om van te genieten. Alles is thematisch – politiek, media en het leven zoals het is – ingedeeld.
We all live in a Lecttr Submarine
De torenhoge verwachtingen krijgen bij de intrede van zijn duikboot een torpedo door de boeg. Ondanks de hype en de garantie van de cartoonist blijkt zijn paradepaard helemaal geen echte, maar een snel in elkaar geflanst boomhutje te zijn. Ik kan enkel maar zuchten van ontgoocheling. Dit afgeleefde decorstuk kan amper de vergelijking met het 40-jaar oude Carolientje en Kapitein Snorrebaard doorstaan.
Geen reden tot positivisme?
Je kunt je afvragen waarom dit verslag negatief leest. Zijn er dan echt geen pluspunten die Lectrrland boven de middelmaat duwen, hoor ik je mompelen. Best wel. In een ideale wereld kan ik stoefen dat de Muppets van Lectrr, en de summiere uitleg rond het maken van de poppen, het hoogtepunt van de rondleiding zijn. Bij mooi weer kan ik eindeloos doorgaan over de schoonheid van zijn schetsboeken en de tekeningen die hij niet gemakkelijk met zijn fans deelt. Het is evident dat de aanwezige cartoons vlijmscherp en a pointe zijn, en dat er op de eerste verdieping van het gebouw veel meer mooi werk van collega-cartoonisten te vinden is. Eerlijk, daar was ik graag mee geëindigd.
Alleen eindigde mijn bezoek aan het Cartoonfestival in de souvenirshop waar Lectrr zijn waren slijt. Platte commerce is nu eenmaal geen vies woord in Lectrrland. En neen, zijn geldbriefjes kun je er niet gebruiken.
