Geeks op Stap: Speelgoedmuseum Mechelen (04/08/2021)

Met grote vertraging lees je hier het uitmuntende – of zo goed als ik het kan schrijven – verslag van een bezoek aan Speelgoedmuseum Mechelen. Het bezoek stond al een tijdje op mijn to do-lijst, maar je weet hoe dat soms gaat. Twee jaar geleden was het de bedoeling dat ik de eigenhandig en volledig zelfstandig opgebouwde LEGO-tentoonstelling van de Internationaal gereputeerde LEGO-watcher Peter de Smet (lees hier en hier meer over deze boeiende beroemdheid) zou bezoeken, maar het kwam er maar niet van. Het blijft tenslotte LEGO, en daar rukken we de vertrouwde beschaving van West-Vlaanderen niet voor uit.

Hoe dan ook, tijdens een 3-daagse Citytrip aan Mechelen mocht het niet ontbreken op het lijstje van verplichte uitstappen.

Als je denkt veel over speelgoed te weten, kom je bedrogen uit.

Toys Toys Toys, I’m Looking for a Good Time

Je hoeft niet naar onderen te scrollen om het verdict te zoeken. Afhankelijk van wat je van een speelgoedmuseum verwacht mag je een bezoek aan Speelgoedmuseum Mechelen als essentieel beschouwen. Voor mezelf, die begeesterd is door de geschiedenis van speelgoed, is dit bezoek een leerschool. Als je denkt veel over speelgoed te weten, kom je bedrogen uit.

Nu, het museum is niet perfect. Op de drie verdiepingen krijg je als bezoeker een overzicht van alle vormen van speelgoed over de jaren, zelfs eeuwen, heen. Alleen wordt het soms wat onevenwichtig gepresenteerd. Sommige vormen van speelgoed krijgen een eigen vleugel en de rest wordt thematisch ingedeeld. Vermoedelijk afhankelijk van wat voorradig is.

Dolls, Dolls, Dolls

De wandeling tussen de poppen gaat snel. Na 5 kasten vol creepy porseleinen poppen heb je het wel gehad. Er komt geen einde aan. Dito voor de beren. Er staan er zo veel dat je na een tijdje het verschil niet meer ziet, of zelfs wil zien. Wat op zich jammer is, want de verzameling is best groot en fascinerend. Het vakmanschap dat vroeger in poppenhuizen werd gestopt staat in schril contrast met de plastieken brol dat huidige speelgoedfabrikanten (Mattel en Hasbro voorop) aan kinderen verpatsen.

Je kunt opperen dat de afdeling treinen dezelfde eentonigheid etaleert, maar die is dan veel afwisselender opgebouwd. Er zijn veel grote diorama’s waar je af en toe op een knopje kunt duwen om ze te laten rijden.

LEGO en Playmobil krijgen hun eigen vleugel. Mijn voorliefde gaat uit naar het kleurrijke en speelse van Playmobil, maar ik kan best toegeven dat het historisch gedeelte van de Deense blokjes veel beter, en bijgevolg interessanter, is uitgebouwd.

Op de Kermis daar is altijd wat te doen

Het (persoonlijke) hoogtepunt is de half verduisterde zaal waar maquettes van kermisattracties staan uitgestald. Allemaal minutieus uitgewerkt sta je er vol bewondering naar te kijken. Eén druk op de knop – met de Corona-proof toverstok – en de attracties komen tot leven. De lichtjes branden, er speelt muziek en de herinneringen komen boven. Het is de prijs van een ticket waard.

Tik Tak en de Dansende Bananen

Ook de mini-tentoonstelling rond de jeugdtelevisie van de BRT is de spreekwoordelijke trip down memory lane. De klemtoon hier ligt voornamelijk op Tik Tak, een instituut op de openbare omroep. Niet dat kijken naar het kleuterprogramma tot mijn dagelijkse routine behoorde, maar vreemd genoeg komen de dansende bananen me iets te bekend voor. Hoe dan ook, voor wie zich in de geschiedenis van televisie interesseert is dit best verplichte kost.

De kleine duikboot van Kapitein Snorrebaard is oneindig veel indrukwekkender dan wat Lectrr op het Cartoon Festival in Knokke-Heist aan bezoekers durft presenteren (lees hier het objectieve verslag).

Riddle me This, riddle me That

In de inkom van het museum staat speelgoed chronologisch in vitrines uitgestald. Omdat ik twijfel aan de productiedatum van sommige items, en er niet wil op gokken, gooi ik de bal in jullie kamp.