Het verwarrende facts 2018 verslag (29-30/09/2018)

Tom Felton.

Tom F’n Felton.

Draco Malfidus. Harry Potter. Fantastic Beasts. Natuurlijk had ik alle aanwezige jongeren met hun kleurrijke sjerp of zwarte badjas opgemerkt. Ik vond het al vreemd, want buiten scheen de zon, en binnen was het behoorlijk warm. Kon ik weten dat Potterheads in grote getale aanwezig zouden zijn. Het gaat me voorbij. Ik word oud.

I’m getting too old for this shit. (Lethal Weapon)

Luister, ik ben niet beroerd om het toe te geven. Ik had het volledig verkeerd ingeschat. Aan vriend en vijand voorspelde ik dat deze facts één van de kalmere edities worden. Achteraf zou ik dan, net als vorig jaar, glunderend een opiniestuk schrijven over het verval van de beurs. Ik verheugde me er op.

Het liep enigszins anders.

Ik had mijn zaterdag nochtans volledig gepland. Geen zin om aan te schuiven zou ik eerst een ontbijtje gaan nuttigen in Ikea, om daarna iets na 10 uur op mijn dooie gemak binnen te slenteren. Dat was echter buiten de realiteit gerekend. In plaats daarvan vervoegde ik de lange rij wachtenden die Efteling-gewijs naar de hoofdattractie, een nokvolle Flanders Expo, werden geleid.

De oude man en de beurs

Veel op facts bevreemde me. Ik herkende heel wat cosplayers niet, en ik kon moeilijk uitmaken als het personage uit reguliere anime of uit een Hentai kwam, en of dat meisje in het groene pak uit een game of uit het boek van Pieter Konijn was gesprongen? Het leek me allemaal eender.

De organisatie had de trouwe anciens – de mannen met de bouwblokken, de kaartjes en de robots – allemaal samen in de veel kleinere, en ongezellige Fan Village gepropt. Het leek alsof het een getto voor mijn generatiegenoten had gebouwd. Ver weg van het grote publiek. De enkeling die zich dan uit die beveiligde cocon in de hoofdzaal waagde deed dat met een denkbeeldige uitgestoken middenvinger. Denk maar aan de cosplayer in zijn mooie English Regiment pak die uit pure rebellie zijn geweer uit karton had gemaakt.

Old man take a look at my life I’m a lot like you (Neil Young)

Volgens mij wou Artexis Easyfair overduidelijk tonen dat hun beurs vooral op jongeren is gericht. Niet dat de security bij de inkom de bezoekers Gestapo-gewijs op basis van leeftijd de juiste richting induwde, neen, het was allemaal veel subtieler. In plaats van de kwalitatieve merchandise met een prijskaartje was er een ruim assortiment aan goedkopere eenheidsworst waar de gemiddelde tiener meer dan tevreden mee is. Je moest al goed zoeken naar vintage speelgoed dat de verkopers, om hun astronomisch hoge standgeld te betalen, noodgedwongen duur verkochten. Toevallig zag ik Comic Con-organisator Quinte Ridz doelloos tussen de standen wandelen. Ook hij besefte dat het anders en beter kon.

The children are our future

Op zondag ging mijn kruisweg onverminderd verder. Zelfs in het bijzijn van mijn gezin kwam er geen respijt. Voorbij zijn de tijden waar ik de kinderen wegwijs maakte in deze wondere wereld. De rol van papa is niet langer die van alleswetende gids, maar die van muilezel. Zolang hij de rugzak vol drank en versnaperingen maar draagt, en hen in één rechte lijn naar de Game Room volgt, is het voor hen een geslaagde dag.

Je wordt ouder pappa, geef ´t maar toe Je bent nog snel maar ook eerder moe. (Peter Koelewijn)

Nu, in hun kielzog volgen probeerde ik bij te leren en alles door hun ogen te zien. Enigszins verplicht probeerden ze mij de huidige trends te tonen. Al begreep ik niet goed wat zij zo tof vonden aan het kijken hoe andere gamers spelen. Ik verveelde me rot. Een klein uur keken we naar een groot scherm waar een partijtje Fortnite werd geprojecteerd, terwijl twee Nederlandse kwiebels er quasi onbegrijpelijk commentaar bij leverden. Het ergerde me enorm dat mensen ondanks hun schabouwelijke taalgebruik en gebrekkige kennis van de Nederlandse taal een high-profile positie in de media kunnen bereiken. Dat Johan Anthierens dit niet meer heeft mogen meemaken.

https://www.instagram.com/p/BoWsMq3n6Vp/?taken-by=80sgeek_blog

Tevergeefs probeerde ik mijn kinderen ook nog eens in mijn verhaal mee te krijgen. Maar waar we vroeger als gezin dolle pret beleefden met het spelen van klassiekers als “Tel de verschillende Deadpools“, “Tel de kraampjes met Funko POP” of “In welke supermarkt heeft deze verkoper zijn stock gekocht” volgde nu enkel hun onverschilligheid. Zelfs het nieuwe “Origineel of AliExpress” bleek op weinig bijval te rekenen.

Misschien is er een simpelere verklaring en verlies ik voeling met de huidige geekwereld. Gevangen in het verleden verliest deze 80sGeek zijn grip op het heden. Het klinkt als een vreemde boutade maar er schuilt waarheid in. Op deze facts voelde ik me voor de eerste keer echt oud.

[sgmb id=”1″]