Aha, het is a-ha
In een tijdperk waar elektronische muziek langzamerhand minder interessant werd, was de Noorse formatie a-ha een verademing en een relevelatie.
Met hun eerste hit Take On Me was het al meteen bingo. Begeleid van de fantastische clip waar gegoocheld werd beeld en stripverhaal, en een nummer dat nog steeds staat als een huis, veroverden zanger Morten Harket, gitarist Pål Waaktaar-Savoy en toetsenist Magne Furuholmen de wereld.
En weet je? Het was hen gegund. Ze waren niet de zoveelste boysband met kleffe liedjes gericht naar gillende tienermeisjes. Dit waren mannen met niet alleen een talent om goede nummers te schrijven, maar dit ook met de nodige serieux te doen. Dat ze er goed uitzagen was natuurlijk mooi meegenomen.
Deze The Sun Always Shines On TV was de opvolger van voorgenoemde Take On Me. Clever als de groep was brouwden ze in deze clip – met een vette knipoog naar Michael Jacksons Thriller – een vervolg op de voorgaande. Meesterlijke zet ook om in een kerk te filmen. De haast evangelische sound van de synthesizer past er perfect bij.
Het nummer had misschien wereldwijd minder impact, maar niettemin bevestigde a-ha dat ze geen one hit wonders waren. Nadien volgden nog Hunting High And Low, I’ve Been Losing You, Cry Wolf, Touchy en Stay On These Roads. Maar het ultieme compliment kreeg de groep toen ze een Bond-nummer mochten leveren. The Living Daylights bleek dan echter een parel voor de zwijnen, want de debuutfilm van Timothy Dalton als James Bond was een draak.
Raus mit Penxten
En natuurlijk is er een onverlaat als Regi Penxten die dacht dat het een goed idee was om The Sun Always Shines On TV te coveren. Zijn Milk Inc baarde een gedrocht dat in 2003 enkele weken aan de top van de hitlijsten parkeerde. De term arm Vlaanderen was nooit toepasselijker.
Michael McDonald volgende week. Jullie zullen gruwen, maar ik zal genieten.
Ben je die toevallige nieuwe lezer, dan raad ik je onderstaand artikel aan.
De volledige playlist van Hits Of The 80s is trouwens te beluisteren via YouTube.
[sgmb id=”1″]
“Aha, het is A-Ha”
Het is eigenlijk ‘a-ha’.
Beste Julian.
80sGeek wenst zich tegenover jou en de 2 andere lezers uitvoerig te verontschuldigen. Nooit is het de bedoeling geweest de resterende fans van de Noorse groep ha-ha te beledigen.
Even werd in overweging genomen om de digitale pen in de digitale prullenbak te gooien, maar we vinden dat het in de hoek staan met een punthoed ruimschoots voldoende is.
met hoogachting,
80sGeek