Rock And Roll All Night
Kun je je nog herinneren dat Bryan Adams een goed muzikant was? Ik wel.
Voor hij zich liet gelden als een troubadour van stroperige, zeemzoete ballads en kleffe popnummers bracht de Canadese gitarist de betere populaire rockmuziek. Bryan Adams, immer gehuld in zijn jeans en witte shirt, was de blue collar kwajongen die attitude en charisma uitstraalde. Hij bewees met zijn typerende schorre stem dat hij veel meer was dan een zoveelste kopie van Bruce Springsteen.
Alles aan Bryan Adams straalde power uit. En dit nooit meer dan in 1984 toen hij zijn magnus opus Reckless uitbracht. Run To You, Somebody, It’s Only Love, Kids Wanna Rock, Heaven en ja, natuurlijk, het onsterfelijke Summer Of ’69. Hij zou het artistiek nooit meer evenaren.
The Future Was Wide Open
Waar is het dan – volgens mij althans – verkeerd gegaan?
Misschien was de bevestiging en het succes een keerpunt. Had hij bereikt wat hij wou bereiken? Had zijn nieuw verworven rijkdom zijn talent en neus voor goede muziek naar een onbereikbare plaats getoverd?
Hoe dan ook, er zijn simpelweg geen excuses voor commerciële troep als (Everything I Do) I Do It For You, Please Forgive Me en het tenenkrullende Have You Ever Really Loved a Woman?.
Hij was trouwens de enige niet. De ironie wil dat hij samen met twee andere gewezen rockgoden, Rod Stewart en Sting, een muzikale draak naar de top van de hitlijsten stuwde. All For Love is een schoolvoorbeeld van wat gebeurt als artiesten hun ziel en talent in de goot gooien.
Ik word er warempel zwaarmoedig van. Misschien dat ik volgende week wat luchtiger muziek breng.
Ben je die toevallige nieuwe lezer, dan raad ik je onderstaand artikel aan.
De volledige playlist van Hits Of The 80s is trouwens te beluisteren via YouTube.
[sgmb id=”1″]