Soms klikt het met een medeblogger. En zo klik ik met Dennis Van Beek, alias de Baard van Alan Moore, schrijver bij Brainfreeze.
Misschien omdat we allebei een passie en liefde voor de jaren 80 delen. Of omdat we elkaars schrijfsels respecteren. Ik kan je in alle eerlijkheid niet meer vertellen hoe of wanneer onze professionele band is ontstaan.
De eighties waren het laatste decennium waar Marvel en DC nog goede comics wilde maken en niet bezig waren met marketing of films.
We speelden al een tijdje met het idee om samen een artikelreeks op te bouwen. Het zou iets rond comics worden, of was het films? Of beide? Bij Brainfreeze kwamen we er nooit toe. Zijn debuut bij Geekster bleek tegelijk zijn zwanenzang, en nadat ik die laatste zelf verliet bleek onze voorgestelde cross-over niet langer mogelijk en relevant.
Het ideetje bleef echter sluimeren, en nu ik mij in mijn eigen kleine online hoekje heb genesteld leek het me een goed idee één van de hardst werkende bloggers aan je voor te stellen.
Waar begon de Baard te groeien?
Baard, vertel je talrijke fans waar het bloggen begon?
“Dat hangt af van je definitie van bloggen. Sinds 2001 was ik actief op het forum van Weeklydose, de toenmalige website van Juniorpress vertaler Olav Beemer. Daar ben ik na een periode waarin ik de kat uit de boom heb gekeken begonnen met het schrijven over comic nieuws. Korte stukken waarin ik feiten en opinie vermengde over de comic nieuwtjes die me aanspraken.”
Korte stukken?
“Het begon als een poging om dat forum levendig te houden, maar het werd uiteindelijk een sport om met unieke berichtjes op de proppen te komen en om dwarsverbanden te trekken die je op de grotere sites niet terugzag. De beste stukken uit deze periode kun je beschouwen als micro blogs.Het maakt ook deel uit van de beginperiode op Weeklydose die me gevormd heeft. Mijn eerste invloeden waren scherpe Vlaamse denkers als Yorick Martens aka Schizmo en Stijn Segers aka Volt. Het is misplaatste zeroes nostalgie, want ik ben veel beter dan toen, maar ik mis die periode soms echt. ”
Deel uitmaken van een groepsproject maakt een beter mens van me. Omdat ik ook moet luisteren naar anderen en hun opinies mee moet laten wegen.
De hoogdagen van de verschillende comicbookfora lijken nu verleden tijd. Hoe heb je de overstap naar het schrijven voor een volwaardige website gemaakt?
“In 2011 werd ik op dat forum benaderd door Malkavian die daar een account had aangemaakt. Het was hem opgevallen dat ik nogal veel en vaak schreef en hij vroeg zich af of ik dat niet voor Brainfreeze wilde doen. Dat leek me wel een uitdaging en sinds november 2011 ben ik daar actief.”
Welke sites of blogs raadpleeg jij nu?
“Daar valt geen pijl op te trekken. Natuurlijk zijn grote sites als Comicbookresources en Bleeding Cool onmisbaar. Maar in mijn onstilbare honger naar informatie is alles een mogelijke bron van inspiratie.”
Zoals?
“Ik merk dat de echte juweeltjes te vinden zijn in oude fanzines. De stukken in deze blaadjes hebben vaak hun weg niet naar het internet gevonden. Zo ontdekte ik via het blad Amazing Heroes de comic Dalgoda. Mensen als Alan Moore en Frank Miller namen in de jaren 80 de hoed af voor deze comic. En je hoort of leest er nagenoeg niets meer over.”
Heb je nooit een eigen blog gehad?
“Mijn werk voor Brainfreeze is de eerste periode dat ik mezelf een blogger mag noemen. Ik heb nooit een eigen blog gehad. Al heb ik er weleens over nagedacht. Maar ik weet niet of ik een eigen unieke plek in zou kunnen nemen in een overvol landschap. Daarvoor ben ik mezelf ook teveel bewust van mijn mindere kanten. Deel uitmaken van een groepsproject maakt een beter mens van me. Omdat ik ook moet luisteren naar anderen en hun opinies mee moet laten wegen. Soms levert dat ook een beter stuk op. Er zijn ook nadelen aan natuurlijk.”
Back To The 80s
Waarom blijven de jaren 80 volgens jou zo populair? Je keert er zelf regelmatig naar terug.
“De jaren 80 zijn voor een deel ook mijn decennium. Veel van de films uit die tijd zijn natuurlijk vooral guilty pleasures. Zo kan ik mezelf nog altijd gruwelijk schamen voor Can’t Buy Me Love . En kan ik mezelf nog herinneren hoe ik samen met mijn inmiddels overleden vader keek naar The Last Dragon, Labyrinth en The Neverending Story. Maar Full Metal Jacket zou ik een tijdloze klassieker willen noemen.”
Bestaan er ook tijdloze klassiekers binnen de muziek?
“Wat muziek betreft heb ik redelijk elastische oren. De jaren tachtig waren voor mij vooral de pop deuntjes van Madonna, Debbie Gibson, Michael Jackson en The Wee Papa Girl Rappers. En natuurlijk de geleidelijke overgang naar de House aan het einde van dat decennium. Een echt nieuw geluid wat doordrong op de radio. Dat was toen.”
Zeg het maar. We zijn onder vrienden.
“Maar tegelijkertijd heb ik in 2016 een ongezonde obsessie opgebouwd met de kneiters van Stock, Aitken and Waterman en zie je me heel soms playbacken op een niet nader te noemen plaat van Fergal Sharkey. Al zal ik dat laatste altijd keihard ontkennen.”
Volgens mij waren de comics ook top in die periode.
“De eighties waren het laatste decennium waar Marvel en DC nog goede comics wilden maken en niet met marketing of films bezig waren. Veel van de verhalen uit de jaren 80 hebben een immens lange schaduw. Watchmen en The Dark Knight Returns zijn nog altijd de enige twee verkooptoppers van DC Comics. Marvel’s X-Men worden nog altijd gedefinieerd door het werk van Chris Claremont en Netflix put uit het dertig jaar oude werk van Frank Miller voor haar Daredevil serie. De feiten spreken voor zich.”
Iedereen vermeldt steeds Watchmen of Dark Knight, maar er is toch zoveel meer stevig leesmateriaal uit die periode.
“Die zijn inderdaad verplichte titels. Maar ik denk ook aan Elektra Assasin en zelfs The Dark Phoenix Saga. Maar mag ik daar ook een moderne titel aan toevoegen die, mijns inziens, de eighties perfect weet te vangen?”
By all means.
“Rocket Girl. Ik durf niet te zeggen of de serie ooit wordt afgemaakt, maar koop gewoon de eerste trade. Het is echt een feestje op papier en het bracht mij de prikkeling van het onverwachte die alleen comics kunnen brengen.”
Mijn interviews met Sytze Algera en Richard Boom zijn niet perfect, maar beschouw ik als persoonlijke hoogtepunten.
A Bearded Villain
Baard, jij haalt een hoog tempo met artikels schrijven? Wat is het geheim van je succes?
“Geen sociaal leven hebben. Maar ik moet ook toegeven dat ik niet zoveel publiceer als dat ik eigenlijk zou willen.”
Vind je jezelf een goed schrijver?
“Pfoe, het kan altijd beter. Maar ik was content met mijn stuk over de loopbaan van John Byrne. Daar werd het verhaal overgenomen door de research en werd het ineens ook een karakterstudie van de man.”
Wat beschouw je als je favoriete artikels? Waar je op terugkijkt en “daar was ik echt goed” kan zeggen.
“Mijn interviews met Sytze Algera en Richard Boom zijn niet perfect, maar beschouw ik als persoonlijke hoogtepunten. Omdat ik dat soort gesprekken eng vindt en er toch in slaagde om er iets van te maken. En mijn review van de eerste Alias bundel is van a tot z geworden zoals ik het wilde hebben.”
Voor we afsluiten, moet ik het je vragen. Je fans en mezelf willen weten waarom je jezelf de Baard van Alan Moore noemt.
“Aanvankelijk maakte ik niet bekend dat ik voor Brainfreeze schreef. Maar ik plaatste sporadisch linkjes naar mijn stukjes op het Weeklydose forum om te zien hoelang het zou duren voordat ik werd herkend. De baard van Alan Moore is dan ook echt een incrowd verwijzing voor mensen die vanaf dag 1 op het forum hebben gezeten. Het verwijst naar het tweede seizoen van het op een na best bewaarde geheim in comicsland: Bad Writer. De realityshow waarin enkele schrijvers werden opgesloten in een huis waar hun beslommeringen werden gevolgd door de camera. In het tweede seizoen zat Alan Moore wiens baard natuurlijk zorgde voor de nodige grappen.”
Alan Moore grappig?
“Het was leuker wanneer je er op dat moment bij was.”
[sgmb id=”1″]
Leuk interview! Fijn om nu eens het ‘gezicht’ achter de baard te zien.
Dank je, Michael. Onbezongen helden verdienen een podium.