Soms lijkt het evidenter naar de Kinepolis te trekken. Maar het Kuma Anime Film festival geeft een overijverige vader de kans de klassieker My Neighbour Totoro aan zijn gezin voor te stellen. Zo omschreef ik mijn bezoek aan het festival vorig jaar.
[su_quote]Moraal van het verhaal is dat je best een dagpas koopt, ook al weet je niet wat je voorgeschoteld krijgt. [/su_quote]
Dus nog voor er enige programmatie bekend was had ik met mijn oudste zoon al een afspraak om op 1 november 2017 naar een volgende editie te gaan. Eind september liet de organisatie met mondjesmaat titels los. Jammer genoeg deden ze dat niet op dezelfde dag, want voor Ponyo had ik al tickets gekocht, en dat was voor er van Akira sprake was. Moraal van het verhaal is dat je best een dagpas koopt, ook al weet je niet wat je voorgeschoteld krijgt.
In tegenstelling tot vorig jaar vond het filmfestival plaats in het auditorium van het Sint-Lodewijkscollege te Brugge. Cinema Liberty in hartje Brugge blijkt niet langer levensvatbaar en het stadsbestuur heeft andere plannen met de site. Zonde, en niet alleen omwille van de charme van een oude cinemazaal. De klapstoelen in de nieuwe locatie waren moordend op de rug en de knieën. Maar ik ben onnodig aan het neuten. We hebben twee fantastische en totaal van elkaar verschillende filmklassiekers gezien.
Ponyo (2009)
Nog een geluk dat mijn echtgenote mij die ochtend wakker maakt. 9u30 is een onnatuurlijk uur voor een bioscoopbezoek. Maar kijk, voor Pony maakt een mens een uitzondering.
Want het blijft een juweeltje. Zonder onnodig gezang of goedkope humor, volgt de film een weinig traditionele weg. Wie het werk van Hayao Miyazaki, de koning van de betere animatiefilms, kent weet dat je het met weinig anders kunt vergelijken. Net als Spirited Away (2001) of My Neighbour Totoro (1988) dompelt hij je telkens onder in een vreemde wereld vol fantasie.
Hoewel ik de film op DVD bezit, komt het beter tot zijn recht op groot scherm. Dan is de immersie compleet.
Akira (1988)
Officieel staat de film als 18+ genoteerd, omwille van het uitzinnig geweld. Maar naar huidige criteria blijkt de film zeer tam. Er is wat bloed, en er is eventjes bloot te zien, maar op Cartoon Network en Nickelodeon is grovere rotzooi te zien. Daarbij, aan de ingang vraagt niemand de leeftijd van mijn zoon.
Op hun Facebook pagina stond uitdrukkelijk genoteerd dat Akira van Engelse ondertitels zou voorzien zijn. Groot was de opluchting dat deze in zijn eigen Nederlandse taal verschijnen. Want ook al heb ik hem de context van de film vooraf geschetst, geeft Akira niet snel zijn geheimen prijs. Er komt in die kleine 2 uur behoorlijk veel verhaal op ons af.
[su_quote]Er is wat bloed, en er is eventjes bloot te zien, maar op Cartoon Network en Nickelodeon is grovere rotzooi te zien.[/su_quote]
Voor een 30 jaar oude film blijft Akira stevig overeind. Ruw en hard, beschouw ik het samen met Ghost In The Shell (1995), de maatstaf in het genre. Nu, een echte kenner van anime gooit nu wellicht tientallen andere titels in mijn richting.
Besluit
Na de voorstelling stelde mijn zoon voor volgend jaar toch maar de volledige dag anime te kijken. Fantastisch idee, alleen hoop ik dat ze de zaal van andere zetels voorzien.
[sgmb id=”1″]