Net als veel van mijn collega geeks koop ik regelmatig iets nieuws om de verzameling aan te vullen. De term haul is ondertussen goed ingeburgerd, dus kan ik onmiddellijk tot de orde van de dag gaan.
Normaliter probeer ik me zoveel mogelijk in te houden, maar een bezoek aan die kleine beurs genaamd FACTS gooide roet in het eten.
Comics
Op FACTS passeer ik steevast bij den Engelsman. Met zijn grote en diverse verzameling aan comics vind je er altijd wel iets. Maar nu veel verzamelaars op de comictrein zijn gesprongen, en de Belgische hulpjes van de handelaar de bakken reeds plukken voor de deuren open gaan, raakt zijn voorraad mooiere items serieus uitgedund.
Nu, niet iedereen zoekt hetzelfde. Wat in mijn voordeel speelt. In zijn longboxen vond ik dit jaar zowel de eerste 4 Fantastic Fours van grootmeester John Byrne, en de complete X-Men and The Micronauts Limited Series. Vooral die laatste zocht ik al een tijdje, en nadat bekend raakte dat IDW en HASBRO de licentie nieuw leven gaan inblazen kon ik ze echt niet laten liggen.
Coffee Table Books
Nadat ik aangenaam verrast was door Ghostbusters The Ultimate Visual History, heb ik besloten wat meer van dit soort filmboeken aan te schaffen. Niet dat ze op de koffietafel belanden; daarvoor heb ik een fobie voor koffievlekken op mijn lectuur. Maar met deze dikke bundels kun je wel mooi stoefen als er mensen langs komen.
De Terminator Vault oogt fantastisch. Stevige slipcase met een grijzende Terminator, en op de cover van het boek staat Linda Hamilton in haar militaire glorie. Dat mocht wat mij betreft net andersom.
Het boek is chronologisch opgebouwd, en bevat heel wat tekst dat ik waarschijnlijk nooit ga lezen. Hoewel, nu weet ik dat James Cameron ook aan het campy Battle Between The Stars (1980) heeft meegewerkt. Binnenin vind je naast mooie kleurfoto’s heel wat reproductiemateriaal dat je kan uithalen. Heb je dergelijke boeken in huis, dan weet je inmiddels wat je kan verwachten.
Battlestar Galactica was één van mijn favoriete reeksen als kind, en de reimagined series beschouw ik nog steeds als perfecte sci-fi. Misschien daarom dat deze Battlestar Galactica Vault mij dan wat ontgoochelde.
Er is, wat mij betreft, één groot minpunt. Je krijgt slechts een klein hoofdstuk over de oude reeks. Jammer dat het evenwicht daardoor wat zoek is.
De reproducties binnenin zijn dan wel weer top. Die vind je, in tegenstelling tot het Terminatorboek, allemaal vooraan in een apart kaftje.
Mug Shot
FACTS is altijd goed voor een impulsieve aankoop. Deze Albator koffietas valt in die categorie. Perfect voor een tas koffie… 80s style.
[sgmb id=”1″]
Heerlijk om dit soort blogposts te lezen en mee te kijken naar wat je zoal verzamelt. Ik vond zelf Ghostbusters the Visual History ook erg tof om te lezen. Wat comics betreft ben ik toch nog steeds meer een trade paperback-lezer dan iemand die losse nummers verzamelt.
Michael, als het kan opteer ik ook voor trades, maar wanneer het Byrne is wil ik het los. Zijn art vertaalt minder “potent” op glossy papier. Bovendien houd ik van de geur, drukwerk en goedkope reclame binnen een oude comic. Micronauts zijn nog nooit gebundeld, en ook al doet IDW het misschien nog, dan vrees ik dat die crossover met de X-Men er niet zal bijhoren.
Ja de geur van oude comics is een heerlijk aroma. Ik vind het soms ook heel fijn om strips nog in de oude druktechnieken te kunnen zien. Trades en herdrukken zijn nog wel eens opnieuw ingekleurd. Niet erg, maar toch. Ik heb een hele stapel digitale comics van weleer, en daar staan ook vaak de brievenpagina’s in. Dat is helemaal smullen.
Michael, die oude lezersbrieven zijn zalig om te lezen. In de omnibussen durven ze die wel eens bijvoegen. Het is frappant hoe verschillend de toon van fans toen in die bijdrages was met wat je nu op sociale media leest.
Ja daar zeg je wat. Hoewel ik ook al doodsbedreigingen heb gelezen toen Gwen Stacy stierf. Daar heb ik een paar van geciteerd: http://www.michaelminneboo.nl/2015/06/spideys-web-heftige-reacties-op-de-dood-van-gwen-stacy/
Laatst kocht ik die prachtige omnibus van Roger Sterns Spider-Man-verhalen. Daar staan inderdaad de briefpagina’s opgenomen. Dat is echt een mooie bonus, vind ik.
Zo’n doodsbedreiging vertelt veel over hoe sterk met die personages werd meegeleefd. Nu ligt niemand daar wakker van. The cat is out of the bag.
In de X-Men omnibussen staan die brieven ook opgenomen. Ook leuk hoe de redactie dan antwoordde.
Het is eigenlijk wel erg dat we daar niet meer wakker van liggen, toch?
Om je geliefde artiest te citeren: Sign of the times.