Wie genoten heeft van het titelloze facts 2021 verslag mag deze aflevering van Mijn 80’s Haul als een toemaatje beschouwen. Je krijgt zicht op waar ik mijn geld aan heb gespendeerd. Misschien heb je er iets aan.
In het verslag vertel ik over de gezellige sfeer dat er in Creator Zone heerst. Verschillende tekenaars en schilders die hun waren aan de man brengen. Niet opdringerig of aanklampend. Yadda yadda.
Art uit Creator Zone en Artist Alley
Onderstaande foto’s zijn slechts een kleine selectie van de art die ik meebracht. Nu, ik spreek steeds over art, maar de correcte term is een print. Het is geen originele tekening, maar een hoogwaardige reproductie van het origineel van de tekenaar. Ik vermeld dit om het gezaag onderaan in de comments te vermijden. En neen, technisch gezien is het geen haul, maar een verzameling aankopen. Haul klinkt nu eenmaal indrukwekkender.
Mijn mooiste aankoop vind je hieronder niet terug. Bij Stephen B. Scott kocht ik een A3 filmposter van John Carpenter’s The Thing. Het was liefde op het eerste gezicht toen ik het aan zijn stand zag hangen. De bedoeling is dat die in een passend kader terechtkomt. Ik plaats de foto bij latere gelegenheid dan op Instagram.
Merchandise
Je liefde voor de Dodge Monaco getuigen, maakt je niet meteen populair bij de serieuze autokenner. Maar ik heb het wel voor deze brede, rechthoekige Amerikaanse bak. Vooral de politiewagen komt voor in zowat elke film of televisieserie uit de jaren 80. De Dodge Monaco speelt een belangrijke rol in the Dukes of Hazzard, CHiPs, Hunter en Hill Street Blues. De Blues Brothers rijden in een 1974 Dodge Monaco. Je hoeft me niet te geloven. Google “movie Dodge Monaco” en biedt achteraf je excuses aan.
Goonies never say die. Mijn jongste wou, met de film in het achterhoofd, eindelijk weten hoe een Baby Ruth smaakt. In de grote hall stond een kraam met speciaal, en hier moeilijker te verkrijgen, snoepgoed. Voor zover ik het na openen kon bestuderen, leek het me een kruising tussen een Snickers en een Milky Way. Noten, chocolade, vetten en suikers. Just everything a growing boy needs.
De gemiste kans
Achteraf is het vloeken dat ik onderstaand beeld van Albator niet heb gekocht. Was het de prijs, of de twijfel dat het gebaseerd is op de minder sterke animatiefilm uit 2013? Hoe meer ik het op foto bekijk, hoe meer ik besef dat het me weinig kan schelen, en dat ik er beter mijn bankkaart had voor uitgehaald. Damn.
