Nadat de drukte van de feestdagen achter ons ligt kunnen we even samen kijken wat we allemaal hebben gekregen of gekocht. Ik gebruik hier de term “wij”, maar uiteindelijk krijg je mijn haul te zien. Starten doe ik met aanwinsten uit de comicwereld.
Veel tekst ga ik er verder niet aan wijden, want in alle eerlijkheid weet ik niet meer waar ik het merendeel heb gehaald. Wat ik je wel kan zeggen, is dat mijn voornemen om de leesstapel te verminderen (lees het in een vorige post) geen enkel nut had. Meer nog, ik merkte tijdens het fotograferen (een andere term voor onderbelicht en wazig met een smartphone prutsen) op dat ofwel de prijssticker er nog aanhangt, ofwel het item nog in plastic zat.
Superhelden
Transformers verhalen zijn voor mij hit-or-miss. Meestal kan ik ze niet smaken, maar een ezel mag zich regelmatig aan dezelfde steen stoten. Het blijft een ezel.
Ik werd een Green Lantern fan dankzij Geoff Johns. De eerste twee volumes behoorden tot het beste superheldenwerk. Vingers gekruist dat de derde even goed blijkt. En dat het in 2019 uit zijn plastic jasje wordt gehaald.
Meer Green Lantern. Ik vermoed dat ik ze dubbel heb gekocht. De goedkope prijs heeft me verblind.
Toen Chris Claremont zijn grote comeback maakte en terug X-Men ging schrijven waren de verwachtingen hoog. Revolution betekende geen terugkeer naar de gloriejaren, maar persoonlijk vond ik de verhalen niet slecht.
Escape From New York comics. Het proberen waard.
Public Enemy in stripvorm. Vluchtig doorgebladerd, en voorlopig geen idee waar het over gaat. Boooiiiing.
Er zijn zekerheden in het leven. Larry Hama die militaire strips schrijft is er één van.
Ik blijk een van de weinigen te zijn die van de Speed Racer film heeft genoten. De moderne kleurrijke aanpak op oude manga licenties levert soms best goede resultaten op. Voltron en Battle Of the Planets waren best genietelijk.
Het is zo erg dat ik van onderstaande exemplaren van The Deadly Hands of Kung Fu al niet meer weet hoe lang ik ze in mijn bezit heb. Voor hetzelfde geld liggen die al een jaar in de leesstapel.
Beste leesbundeling is deze Gotham Central. Zoals gebruikelijk kom ik met deze titel achterna hinken, want het niet recent te noemen. Hoe dan ook, de verhalen van het korps van Gotham Central zijn meeslepend en spannend. 900+ pagina’s maar het verveelt geen seconde.
[sgmb id=1]
Als hip hop fan ben ik toch wel heel benieuwd naar dat Public Enemy stripboek. Doet me gelijk denken aan de Marvel hip hop covers (schijnt ook een boek van te zijn):
http://hiphopgoldenage.com/list/51-marvels-hip-hop-variants/
De hiphop covers waren een gimmick van Marvel. Daarvoor moest je alle strips verzamelen.
Public Enemy ligt in de leesstapel. Ik vermoed dat het eerder mei zal worden.