Het is ondertussen ruim een jaar geleden dat er nog iets op de blog werd gepost. Het laatste artikel, een review van de A-Team set van Playmobil, dateert van 5 december 2021. Gelukkig heb ik enkele nieuwjaarsresoluties gemaakt.
Hoe was 2022?
Om uit te leggen waarom de blog op een laag pitje stond is het best even stil te staan bij mijn 2022. Verbazend hoeveel er kan veranderen of gebeuren in een jaar.
Zoals ik reeds aangaf heb ik een boek geschreven. Op moment van schrijven ben ik daar klaar mee. Het document ligt nu bij de uitgever die zijn ding kan doen. In de komende weken los ik hier een preview van de inhoud. Een creatieveling is nooit tevreden met zijn eigen werk, maar hier ben ik best trots op. Ik besef ook dat ik het alleen nooit zou hebben gekund. Dat zal iedereen duidelijk worden als je binnen de pagina’s de foto’s van justk photography en de art van lokaal talent bewondert.
Professioneel ben ik een nieuwe uitdaging aangegaan. Het houdt me een kleine 8 uur per werkdag aan een scherm – lees: 2 schermen – gekluisterd. Bij thuiskomen heb je weinig zin om nog een tijd mijn ogen aan een lichtscherm te binden. Koppel dat aan het schrijven van het boek, en je begrijpt wellicht waarom hier geen nieuwe content kwam te staan.
Wat staat op het programma?
Opnieuw een goede vraag. Nu het boek af is, merk ik dat ik een creatief gat val. Ook al zwoor ik enkele weken geleden nooit nog een letter te schrijven, voel ik dat ik opnieuw met nieuwe ideeën speel.
Wat ik niet langer wil doen is op een Playmobil beurs staan. Covid heeft daar de wind uit de zeilen genomen. De schwung is weg. Kleine foto’s maken daarentegen is een valabele mogelijkheid. Daar is het Playmobil-avontuur uiteindelijk mee begonnen.
Heel belangrijk wordt de reorganisatie van mijn mancave. Elke zichzelf respecterende geek wil zijn eigen ruimte zo mooi en indrukwekkend mogelijk inrichten. Maar, door te veel verschillende en wisselende interesses is de kamer tot een depot (stort) herleid. Neen, mooi is het niet meer. Het goede nieuws is dat ik ondertussen veel van mijn verzameling liquideer (dank u Vinted). Het slechte nieuws is dat ik met de verworven inkomsten nieuwe rommel koop. Het is een vicieuze cirkel.
Waar gaat 80sGeek.be heen?
Het is een vraag met meerdere antwoorden. Wat wil ik op de blog nog posten, en wat laat ik achterwege? Hoeveel wil nog posten, en houd ik een regelmatig tempo? Eerlijk, ik weet het zelf eigenlijk niet. Online zie ik collega-bloggers achtereenvolgens afhaken. Het is een ander tijdperk. De nadruk ligt nu op het visuele. Gebruik makend van titels vol clickbait en een dwaze blik in de foto hengelen vloggers om digitale aandacht. Ervaring heeft me geleerd dat er weinig goede zijn, of me blijvend kunnen boeien. Dito voor Instagram, dat niet langer een vrolijke app met originele foto’s is. Link in bio? Link mijn uitgestoken middenvinger.
De vraag resteert dus wat ik ga doen, en wat ik hier wil presenteren. Films en merchandise kritisch bekijken blijft een must. Een maandelijks overzicht van mijn impulsieve aankopen is fun om te doen. Het werk van creatieveling in de kijker brengen geeft voldoening. (Al doen de meesten dat meestal zelf beter). De lezersbrief blijft essentieel. De cultstatus van LM uit H moet bewaard blijven. Een verslag schrijven van een beurs lijkt voor veel lezers aangenaam. Al wil ik afstappen van het “facts gaat elk jaar achteruit”-gedoe waar ik me telkens in verdwaal.
Een gratis of weggeef-actie levert dan wel hits op, maar is dat het wel waard? Blijkt dat er gespecialiseerde sites bestaan die alle online-acties verzamelen en ze naar jagers doorsturen. Het is behoorlijk vermoeiend om een honderdtal comments van onbekende mailadressen goed te keuren.
Kortom, ik ga gewoon doen waar ik zin in heb. Zonder vaste regelmaat, en zonder druk. Zonder nood aan het verwerven van een groot publiek. I’m too old for this shit.
Voor u als lezer is keuze bijzonder eenvoudig. Besluit je om de meest eigenzinnige kijk op het geekleven en de jaren 80 niet langer te volgen, dan gebruik je de unfollow knop onderaan de mail. Even goede vrienden. Voor wie de inspanning doet om af en toe een schrijfsel te lezen kan ik enkel beloven op hetzelfde elan verder te gaan.
You do you, Axel, het is geen wedstrijd.
Iedereen is toch een winnaar?
Tof dat je een boek hebt geschreven. Wat betreft het bloggen snap ik je helemaal. Ik ben ook gestopt en mis het ook niet heel erg. Heb genoeg dingen waar ik mezelf meer dan mee vermaak.
Idd, ik merkte dat je blog stil ligt. Jammer, want ik genoot van je artikels rond de oude cinemazalen.
Nu, zonder enige dwang en zonder voor een broodheer schrijven is een verademing, of zou het moeten blijken. Ik zie wel waar we binnen een 12 maand staan.
Axel, van harte met het afronden van het schrijven van je boek. Ik kijk uit naar het gedrukte resultaat.
Dag Michael, dank je voor het compliment.
Het was een behoorlijk lange en moeizame weg om het af te krijgen. Maar dat hoef ik jou niet te vertellen.
Wanneer komt jouw volgend project?
@Axel: Ik hoop binnen nu en een half jaar mijn boekje Dagboek van een comicverzamelaar uit te brengen. Het Knight Rider boek gaat nog wel wat langer duren.
Een dagboek dan nog. Dat biedt mogelijkheid tot sappige verhalen.
Ook voor jou de beste wensen. Hopelijk komen we elkaar, onder het motto van sociale verplichten, nog eens tegen op die flutbeurs in Gent.
Ik kijk er naar uit om je boek snel tegen te komen in The Restricted Section van de bib.
De wereld verandert als jij de beurs in Gent overweegt.