Zeep is een absurde kijk in het jeugdsentiment van Maarten Vande Wiele.
Titel: Zeep (2 delen)
Auteur: Maarten Vande Wiele
Uitgever: Oogachtend
ISBN nummer: 978 94267 20 18 (Zeep 1), 978 949267 22 16 (Zeep 2)
Aantal pagina’s: 165 (Zeep 1), 164 (Zeep 2)
Was uw mond met Zeep
Zeep. Als titel kan het klinken.
We spreken 1986. Barbra Walters, een secretaresse, krijgt een nieuwe job binnen het bedrijf Castelson. Het bedrijf produceert – grote verrassing – zeep. Barbra wordt niet alleen verliefd op de eigenaar Ken Castelson, maar kan hem later aan de haak slaan. Ondertussen komt de dood gewaande oud-liefde van Ken Rachella Kabuki terug (letterlijk) boven water. In deze storm van intriges moeten Ken en Barbra een succesvolle lancering van exclusieve zeep voorbereiden.
Soap
Het verhaal klinkt verraderlijk veel als een goedkope televisieserie. Dat is niet toevallig. Zeep is ook de vertaling van soap, of soap opera. De auteur is namelijk een grote fan van Dynasty (ABC, 1981 – 1989), naast Dallas (CBS, 1978 – 1991) de grootste en meest bekeken soap van de jaren 80.
De invloed is overduidelijk. Castelson kon evengoed Carrington zijn. De vete tussen Barbra en Rachella lijkt verdacht veel op die van Krystel en Alexis. De van de pot gerukte plot. De obscene rijkdom dat geëtaleerd wordt. De dames met de epauletten. Maarten Vande Wiele gooit het allemaal in de strijd. Ja, zelfs de obligatoire grote sierlijke trap staat centraal in het landhuis.
Tip: doe de Was het nu Dallas of Dynasty Quiz
Met de C van Classy
Zeep scoort door de eigenzinnige tekenstijl van Maarten Vande Wiele. Rechthoekige hoofden, puntige neuzen en witte ogen. Duidelijke vormen. Roze, wit, zwart. 3 kleuren. En toch, nergens voelt het onrealistisch aan.
De klare lijn van Hergé zal je binnen de pagina’s niet terugvinden. Maar, persoonlijk plaats ik dan liever een tekening van Maarten in mijn cave dan één van de bedenker en tekenaar van Kuifje.
Denk niet meer aan Barbra
Als lezer heb ik geen affiniteit met de hoofdpersonages. Barbra Walters is niet meer dan een naïeve, dwaze kip. Ze straalt totaal geen charisma uit. Ze rolt van de ene teleurstelling in de andere en wisselt meer van mening dan de gemiddelde Vlaamse politicus. Van Ken Castelson en Rachella Kabuki krijg ik het ook niet warm. Samen met de rest van de cast zijn ze eenzijdige en onsympathieke mensen.
Tenzij dit de bedoeling van de auteur is.
Past deze zeep bij me?
Zeep is niet wat je er van verwacht. Zeep is niet wat je wil dat het is. Zeep is een absurde kijk in het jeugdsentiment van Maarten Vande Wiele. Maak die klik. Geniet van de geniale tekenstijl. Aanschouw de knappe verwijzing naar Aliens. Een aanrader.