Op zondag 22 oktober sta ik als auteur geboekt voor een signeersessie aan de stand van Brugse Boekhandel tijdens de Fall Edition 2023 van FACTS, de grote geekbeurs van Vlaanderen. Dit is het relaas van een zowel fascinerende als ontnuchterde dag.
Vooraf kun je totaal niet inschatten hoe je dag zal verlopen. Komen er gegadigde kopers naar je stand? Moet je hen er na een half uur attent op maken dat je door je voorraad heen bent? Word je door fans ongevraagd bewonderd, belaagd en gekust? Worden er sleutels van een hotelkamer in je hand geduwd? Ik heb er het raden naar.
Op de beursvloer van FACTS 2023
Op een beurs als FACTS komen zo’n 20,000 bezoekers per dag, dus als je ook maar een fractie van die mensen bereikt zijn alle bovenvermelde fantasieën best plausibel. En net dat aantal geeft een vertekend beeld van hoeveel er effectief aan je stand komen. But more on that later.
Worden er sleutels van een hotelkamer in je hand geduwd? Ik heb er het raden naar.
Om half twaalf worden we – we als in Karen (justk photography) en mezelf – verwacht aan de stand van Brugse Boekhandel. Onze tafel is mooi ingericht, met exemplaren van ons boek en met een eigen displaybord. “Hier signeert Axel Watteeuw”. Compleet met de oude foto die op de achterflap van het boek staat en die voortdurend wordt opgevist.
Terwijl onze respectievelijke wederhelften ons met enige trots en net iets te lang blijven bewonderen, proberen we ons mentaal voor te bereiden op wat komt. Signeren op FACTS is best een grote eer, en het vraagt dat we ons goed gedragen. Wat voor de fotograaf iets makkelijker lukt dan voor mij. Ik voel me een vis in een aquarium. Als je aan een tafel op de beursvloer zit, zie je mensen ongemakkelijk naar je kijken. Je hoort het ze denken. Wat doen die twee oude rakkers tussen de jonge mensen? Het valt ook niet op hoeveel mensen er eigenlijk op de beurs aanwezig zijn.
En de rij geïnteresseerde kopers? Maak daar maar een enkelvoud van. We hebben slechts 1 boek verkocht. En ja, ik durf dat hier zonder schroom te schrijven. Ontnuchterend. Persoonlijk vind ik het dan jammer voor de boekhandel zelf. De verkoopster geeft ons het al even ontnuchterende advies dat dit het lot is van debuterende auteurs op FACTS. Het is wat het is.
Ontnuchterend.
Maar, het verhaal van de signeersessie is nog niet ten einde. Brugse Boekhandel plaatst een foto van zijn signerende auteurs online. Het is eenmaal als wij op onze beurt die foto delen, dat de interesse groeit. Als ik van de photoshoot met Stephen Amell (worstelaar) terugkeer, en mijn smartphone check, ben ik aangenaam verrast. De vragen om een gesigneerd exemplaar sijpelen binnen. Blijkt dat als je op FACTS signeert, het best aantrekkelijk werkt en het je enigszins streetcred geeft. Tegen dat ik de beurs verlaat heb ik 5 exemplaren op bestelling. En daar zal het niet bij blijven.
Nabeschouwing
Signeren op FACTS is best een interessante leerschool als auteur. Volgens mij is het niet de beurs waar je met een nostalgisch boek kan scoren. Vooral niet als nobele onbekenden. FACTS is the land of plenty. Alles is er in overvloed. Bezoekers willen niet echt een groot boek kopen. Daar hebben ze de boekenbeurzen zoals Boektopia voor. Ze willen ondergedompeld worden in the Facts Universe en achteraf een Funko POP of een andere goedkopere gadget kopen.
Nu, ik kan alvast zeggen dat ik op FACTS heb gesigneerd. Wat me naadloos naar de volgende blogpost brengt. Daar schrijf ik een uitgebreid verslag van de beurs en aansluitende signeersessie op het Razor Reel Filmfestival. (Spoilers: we verkochten meer dan 1 boek.) Het verschijnt eerstdaags na het lezen van dit artikel. Je vindt het hier.
Comment