De voorbije 2 jaar was Michael Minneboo, journalist, columnist en item-regisseur, schrijver voor deVPRO Gids, Stripgids, Eppo, Schokkend Nieuws en Nieuwe Revu, op een eenmanskruistocht om elke week een blog rond zijn favoriete stripheld te schrijven. Spidey’s Web bleek een fascinerende trip down memory lane. Tijd om met collega Michael te praten.
Wat trekt jou aan in Spider-Man?
“Het korte antwoord: Peter Parker. Hij is een feilbaar mens, zoals jij en ik. Ondanks het feit dat hij superkrachten heeft, is zijn leven er niet makkelijker op geworden. Sterker nog: ik denk dat Peter uiteindelijk misschien wel gelukkiger was geweest als hij nooit Spider-Man was geworden. Peter is een prachtig mens, iemand die altijd het goede probeert te doen, ook al kost het hem op persoonlijk vlak heel veel. Zijn vrienden en familie lijden direct en indirect onder het feit dat hij Spider-Man is, toch kan hij zijn webschieters niet aan de wilgen hangen. Goed, zo nu en dan wordt het hem te veel en neemt hij afstand van het Spider-Man zijn, maar dat is altijd van korte duur. Peter geeft nooit op: zelfs als hij een vijand tegenover zich heeft die een paar maten te groot voor hem is, probeert hij deze toch te verslaan. Hij weet immers dat hij met zijn krachten een verantwoordelijkheid heeft jegens andere mensen en zijn geliefden.”
[su_quote cite=”Michael Minneboo”]“Het echte goud begint als Stern Amazing Spider-Man gaat schrijven en Romita Jr. zijn vaste tekenaar is. Dat zijn wat mij betreft nog steeds één van de beste Spidey-verhalen ooit.”[/su_quote]
Ik volg je volledig. Hij beschikt ook over een fantastische supporting cast.
“Ze is erg goed bedacht. Zijn Tante May is een interessante vrouw en in de loop der jaren verandert ze van een fragiele bejaarde naar een stoere vrouw op leeftijd. En dan heb je natuurlijk Mary Jane Watson, zijn grote geliefde. In tegenstelling tot iemand als Lois Lane, weet Mary Jane zichzelf vaak te bevrijden als ze ontvoerd wordt. Zij is een mooi en positief rolmodel vind ik. Aantrekkelijk, slim en stoer. En daarnaast is Spider-Man gewoon een heel grappige figuur. Een stand-up comedian bijna, want tijdens de gevechten slaat hij zijn vijanden net zo goed om de oren met grappige opmerkingen en komische beledigingen als met zijn vuisten.”
Waar is het allemaal begonnen?
“Spider-Man ken ik al sinds mijn achtste en als kind las ik Juniorpress-uitgaven. Daarna ben ik de Amerikaansecomics gaan lezen en nu koop ik alleen nog maar oorspronkelijke uitgaven. Ik lees dus niet de Nederlandse versies. Ik koop ook boeken over Spider-Man: interviews met stripmakers, boeken over de films, essays overSpider-Man, dat soort dingen.”
Aanraders?
“Zeker. Wie Spider-Man wil leren kennen in zijn oervorm, moet zeker de eerste verhalen van Stan Lee en Steve Ditko lezen. Die zijn in Masterwork versies uitgegeven, maar ook als Marvel Epic Collection Spider-Man vol. 1: Great Power. Of, nog mooier, de omnibussen van Amazing Spider-Man vol.1 en vol. 2, die lopen tot The Amazing Spider-Man #96. En dan heb je ook meteen wat van de verhalen van Lee en John Romita Sr. Ook raad ik van harte de verhalen van Roger Stern aan. Daar is een mooie omnibus van verschenen, met tekenwerk van John Romita Jr. Het eerste deel van de bundel zijn de verhalen die Stern schreef voor Peter Parker the Spectacular Spider-Man. Het echte goud begint als Stern Amazing Spider-Man gaat schrijven en Romita Jr. zijn vaste tekenaar is. Dat zijn wat mij betreft nog steeds één van de beste Spidey-verhalen ooit.”
Je steekt je liefde voor de Romita’s niet onder stoelen of banken?
“Ik heb een originele tekening van John Romita Sr. in mijn bezit. John Romita Sr. – één van de beste Spider-Man-tekenaars ooit – was in 1989 op de Strip 3-Daagse in Den Haag. Juniorpress had hem uitgenodigd en uit Amerika laten overkomen. Omdat ik indertijd bezig was met het oprichten van een soort superheldenclub – ik was 12 mind you -, hoefde ik niet in de rij te staan om op een tekening te wachten. Dat leek me prima, zodat ik lekker over de beurs kon lopen. Een paar uur later lag een originele webslingerende Spider-Manvoor me klaar. Achteraf gezien stom, want nu heb ik Senior nooit ontmoet, al weet ik ook niet wat ik als twaalfjarige tegen hem gezegd zou hebben. Gelukkig heb ik, een paar jaar geleden, zijn zoon Jr. anderhalf uur kunnen interviewen. Dat is één van de hoogtepunten van mijn journalistieke carrière geweest en dus een tweede holy grail. John Romita Jr. is misschien nog wel een betere tekenaar dan zijn vader. Ik hou erg van de manier waarop beide heren Spider-Man op papier hebben gezet. (Het interview vind je hier)”
Romita Jr. leverde naar mijn mening beter werk af in zijn eerste run.
“Ja, dat is prachtig werk. Maar je ziet bij die tekeningen nog wel dat de inkters veel invloed hebben op zijn tekeningen. Hij tekende in het begin breakdowns, later deed hij ook de zwartgebieden van de illustratie. Ik hou van dat vroegere werk, maar eigenlijk is hij in de loop der jaren alleen maar beter geworden. Zijn run met Michael J. Staczynski, vooral de eerste paar verhalen, vind ik ook erg fijn om te lezen en om naar te kijken. Eigenlijk maakt John Romita Jr. het sowieso waard om een comic te lezen, wie het verhaal DNA ook geschreven heeft. Ik hou erg van zijn tekenwerk.”
Heeft de reeks je ooit teleurgesteld?
“Mijn grootste teleurstelling zijn de huidige Spider-Man-comics. Dan Slott is al ruim drie jaar de schrijver van Spider-Man. Verschrikkelijk vind ik zijn schrijfstijl. Slott is goed in het bedenken van grote events, maar niet goed in het uitwerken ervan. En daarbij klopt er geen bal meer van de personages. Slott zet de personages naar zijn hand, zodat ze in zijn plots passen, de plots komen niet meer voort uit de wensen en de acties van de personages. Mary Jane Watson is niet meer wie ze was en vertoont onkarakteristiek gedrag. Eigenlijk geldt dat voor de meeste personages die Slott schrijft, alsof ze allemaal een lobotomie hebben ondergaan. Ik heb dus een plank met Slott comics waar ik niet vrolijk van wordt. Dat heeft me doen besluiten dat ik niet alle Amazing Spider-Man comics nog in mijn bezit wil hebben.”
Een drastisch keerpunt?
“Na Amazing Spider-Man #600 houdt het voor mij een beetje op. In ieder geval totdat ze de schrijver vervangen hebben. Tot voor kort las ik de comics van Slott wel nog, omdat ik wilde bijhouden wat er in het leven van Peter Parker gebeurt. Ik las ze digitaal, dus namen ze geen plankruimte in. Toch heb ik recent besloten om al die Slott-verhalen vanaf nu links te laten liggen, ik werd er simpelweg te depressief van. Ik kon deze trainwreck als Spider-Man-fan niet meer aanzien. Ik lees nu dus alleen nog maar oude verhalen en verhalen geschreven door anderen. Zodra Slott eindelijk ontslagen wordt, zal ik wel weer eens een nieuwe Amazing Spider-Man openslaan.”
Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die nu pas comics willen verzamelen? Het is een moeilijke markt om als leek in te treden.
“Nou ja, ik zou alles waar Dan Slott, in combinatie met de woorden Spider-Man, op staat links laten liggen. Verder de eerder genoemde omnibussen. Dat zijn wel wat oudere verhalen, maar zeer genietbaar en Spider-Man zoals hij hoort te zijn, in mijn optiek.”
[su_quote cite=”Michael Minneboo”]“Nou ja, ik zou alles waar Dan Slott, in combinatie met de woorden Spider-Man, op staat links laten liggen. “[/su_quote]
“Tips voor comics in het algemeen, is lastiger te geven. Het hangt erg van je smaak af. Over het algemeen kun je zeggen dat comics steeds meer als televisieseries zijn geworden: tegenwoordig gebeurt er niet meer zoveel in één deeltje en worden de verhalen in vijf of meer comics uitgesmeerd. Je kunt dus beter trades lezen dan losse comics, als je het verhaal in één keer tot je wilt nemen.”
Vind je merchandise en figures een meerwaarde in de beleving van superhelden?
“Dat mag iedereen voor zichzelf uitmaken, vind ik. Zelf heb ik niet zo’n behoefte aan action figures of statues in mijn huis. Maar ik snap wel dat mensen die van superhelden houden of van welk stripfiguur dan ook, het leuk vinden om dat soort dingen te hebben. Hetzelfde geldt voor cosplay: ik zal dat niet zo snel zelf doen, maar ik vind het wel leuk om te zien hoe anderen daar helemaal in opgaan. Ik vind het vooral belangrijk dat de strips goed zijn, dat de verhalen kloppen en boeien en dat de tekeningen raak zijn. Daar zit voor mij de lol in.”
Verzamel jij?
“Grappig, ik zie mezelf niet als verzamelaar. Ik heb een grote verzameling strips en comics, maar die groeit deels vanwege mijn werk als journalist. Ik schrijf heel veel over strips en interview geregeld stripmakers. Dus dan komt een boekenkast vol met strips zeker van pas. Ook heb ik wat oud speelgoed uit mijn kindertijd: poppetjes van Spider-Man, the Punisher, Wolverine, Captain America, Batman, Iron Man, Asterix en Lucky Luke. Dat soort dingen. Recente aanwinsten zijn allemaal cadeautjes en ik moet die dingen eigenlijk nog eens in een mooie vitrinekast gaan zetten.”
Niets dat je bewust aanschaft omdat je het leuk vindt?
“Als je al over een bewuste verzameling kunt spreken, dan zijn dat mijn Spider-Man–comics. Sinds mijn achtste is dit mijn favoriete stripfiguur en ooit heb ik het plan opgevat om alle delen van Amazing Spider-Man in de kast te hebben staan. Het gaat me dan overigens niet om losse comics; herdrukken als Marvel Masterworks of trade paperbacks vind ik ook prima. Ik hoef niet zo nodig een eerste druk van iets te hebben, ik wil het verhaal kunnen lezen.”
Hartelijk bedankt voor het interview.
Wie meer van Michael Minneboo’s werk wil lezen, verwijzen we graag naar zijn persoonlijke blog.
Meer uit de wondere wereld van de geek?
Wie zijn Geekers Op Je Speakers?
De Jaren 80 Volgens De Baard Van Alan Moore
Dit interview verscheen eerst op 14 juni 2015 op Geekster.be.
[sgmb id=”1″]