Waarom schrijf ik geen gewone review voor Stripes, de film van Ivan Reitman uit 1981? Een terechte vraag, en één die een eerlijk antwoord verdient. Afgaande op de lezersbrieven die ik dagelijks ontvang merk ik op dat mijn fans niet de scherpste messen in de schuif zijn. Zo, het is er uit.
Stripes (1981)
Wat is Stripes?
Stripes is een film uit 1981. Het wordt één van de populairste en meest bezochte bioscoopfilms van het jaar.
Wie speelt de hoofdrol?
Bill Murray en Harold Ramis. Maar het is vooral Murray die de film in zijn eentje draagt en zichzelf bevestigt als komisch talent. Soms lijkt het alsof hij er echt geen moeite voor doet. Ramis daarentegen loopt er als een grijnzende idioot bij. Het is een raadsel wat hij in de film doet. Tenzij het script om een grijnzende idioot vroeg.
Spelen andere bekende acteurs in de film mee?
Naast Murray en Ramis maken enkele nieuwe gezichten hun debuut op het grote scherm. Sean Young (Blade Runner, Dune, Wall Street), Judge Reinhold (Billy Rosewood uit de Beverly Hills Cop – trilogie) en een stevig-op-dreef-zijnde John Candy (Uncle Buck, Cool Runnings). Die laatste lijkt als enige tegen Murray opgewassen.
Een eervolle pluim gaat naar Warren Oates die schittert als sergeant Hulka.
Wat is de plot van de film?
Twee nietsnutten schrijven zich in het leger in. Bij toeval bestaat hun team uit al even grote dwazen. Stripes kan je best vergelijken met films als Police Academy (1984, Hugh Wilson) en het eerdere en geniale Animal House (1978, John Landis).
Waarom moet ik kijken?
Omdat je graag met de caravan op vakantie gaat.
Neen, waarom moet ik echt kijken?
Serieus, de caravan speelt een grote rol. Het lijkt alleen niet op het voertuig waarmee bejaarden naar Benidorm trekken. Het heeft wat meer gadgets.
De belangrijkste reden om Stripes te kijken is omdat het een verdraaid goede film blijft. Diepgaand is het niet, maar je verstand op nul zetten hoeft niet altijd negatief te zijn. In de juiste context werkt het bevrijdend.
[sgmb id=1]