TRON (1982) – Hoe sterk is nostalgie?

Als research bij het schrijven van een boek besluit ik enkele films uit het begin van de jaren 80 te herbekijken. De eerste in de rij is Tron.

Nostalgie is vreemd. Iets wat je als kind fantastisch vond, en zo in je herinnering overleeft, blijft niet noodzakelijk overeind. De 9-jarige science fiction fan was weg van de film. De 46-jarige volwassene haalt de schouders op. Wat is veranderd?

Who’s your user?

Productie: Walt Disney Productions

Cast: Jeff Bridges, Bruce Boxleitner

Versie: Remastered 20th anniversary Edition.

synopsis: Man wordt de computerwereld ingezogen, beleeft er avonturen en probeert terug thuis te raken.

Context: 1982 is het jaar van de science fiction films. Naast Tron verschijnen E.T, The Extra-Terrestrial (Steven Spielberg), Blade Runner (Ridley Scott), The Thing (John Carpenter), Poltergeist (Tobe Hooper), Star Trek: The Wrath Of Khan (Nicholas Meyer) en The Dark Crystal (Jim Henson).

Techno Tron?

Je kunt er niet omheen. Onmiddellijk valt op hoezeer Tron is verouderd. Dat is niet noodzakelijk de schuld van de film zelf. De special effects waren grensverleggend en de animatie was baanbrekend. Tron is een tijdsdocument dat perfect toont wat toen mogelijk was. Alleen staan we nu veel verder.

Traag, trager, Tron.

Maar ook al voelt de vormgeving verouderd, een 80’s film kan overleven als het verhaal sterk genoeg is. E.T., The Extra-Terrestrial is daar een perfect voorbeeld van. Die film komt, bij mij althans, even sterk aan als in 1982.

Tron moet het echter niet hebben van zijn verhaal. Het tempo ligt traag en de plotwendingen dienen zich op een slakkengangetje aan. Bovendien komt het soms verwarrend over. Bits, memorydiscs, users, … Je volledige aandacht is vereist bij het kijken.

Copy Blue Leader

Waar Tron zijn stempel drukt is in het creëren van een unieke omgeving. De racende Lightcycles. De beangstigende Recognizers. De Carrier dat als een schaduw boven een veelkleurige wereld zweeft.

De visueel superieure sequel Tron Legacy (2010) kon het benaderen, maar miste de ziel die de originele Tron zo bijzonder maakte.

Oh my User

Wat met de acteerprestaties? Overleven die binnen de artificiële setting? Jeff Bridges is een acteur die elke film een meerwaarde kan geven. Het tegenovergestelde van Hayden Christensen. The Dude ademt cool uit. Bruce Boxleitner, toen bekend om zijn rol als Frank Buck in Bring ‘Em Back Alive, speelt verdienstelijk als hoofdpersonage Tron.

End of Line

Hoe moet ik Tron omschrijven? Tron is het knappe lief waar je vroeger zot van was, en je hart sneller deed slaan. Als je haar vandaag terug ziet haal je enkel je schouders op. Ze is haar pluimen verloren. Maar ze was wel een knap…vroeger.

Meer weten over Tron?

Een aanrader is The Making of Tron – How Tron Changed Visual Effects and Disney Forever. Een lijvig boek waar dieper op het maken van de film, en de rol van Syd Mead en Jean “Moebius” Giraud wordt ingegaan.

De documentaire dat op de tweede schijf van de Remastered 20th anniversary Edition staat vertelt over het ontstaan en gebruik van de vele visuele effecten in de film. Voorlopig kun je het, dankzij YouTube, hieronder zien.

[sgmb id=1]