Master JeVaHo. Clone Trooper. Powerseller. El Sympatico. Most Awesome Beard in the Jedi Order. Allemaal aliassen waaronder Jeffrey Van Hove bekend is.
Hoewel ik hem reeds interviewde over zijn passie bij het maken van high end custom lightsabers (lees het hier nog even – schaamteloze plug, red.), keek ik enorm uit om met hem over verzamelen en mancaves te praten. Het is dus met de grootste eer dat ik Jeffrey in onze Uit de Kast familie mag opnemen.
[su_quote cite=”Jeffrey Van Hove”]Elke zondag ochtend stapte ik vroeg uit bed en kluisterde me voor de televisie, vaak met de video recorder in de aanslag om zo veel mogelijk afleveringen op te nemen op één tape. [/su_quote]
Master, waar is het allemaal mee begonnen?
“Mijn verzamelwoede is van kindsbeen begonnen. Ik was als klein ventje enorm zorgzaam voor mijn spullen. Daarom zijn de meeste van mijn meest dierbare stukken uit de verzameling nog steeds die figuren die ik als kind heb. Mijn ouders hebben ook nooit de drang gehad om met de zolderinhoud naar een rommelmarkt te trekken.”
Prijs jezelf gelukkig.
“Mijn broer en ik hadden bijna alles nog waar we vroeger mee speelden. Later heb ik het dan met hem op een dealtje geslagen en ben ik begonnen met te completeren en zaken te zoeken die we als kind niet kregen. Tot vandaag is dat nog steeds wat ik probeer te doen, mijn kinderspeelgoed proberen te completeren. Alhoewel ik grif toegeef dat ik zeer vaak van dat pad afwijk en me toch laat vangen om “nieuwe” vintage aan te schaffen.”
Wat verzamel je?
“Heel wat, omdat ik zeer moeilijk afscheid kan nemen van sommige zaken.”
Een vaag antwoord. Som maar op.
“Star Wars natuurlijk. Al ben ik inmiddels gestopt met alles wat modern is. Maar ik heb een complete MOC verzameling Episode 1 en Power Of The Force 2 figuren en probeer met mondjesmaat, en betaalbaar, mijn vintage lijn te completeren. Varianten boeien mij niet. Eentje van elk is dik oké.”
Is het nog evident om met Star Wars te starten?
“Neen, de prijzen zijn gaga. Gek genoeg enkel voor de vintage reeksen, want de rest is geen ruk waard.”
Nou, Episode 1 figuren stijgen in waarde.
“Ja, de Jar Jars waarschijnlijk.”
[su_quote cite=”Jeffrey Van Hove”]Exact dezelfde figuur maar met een ander stempeltje op het been, is voor mij de naam variant niet waardig.[/su_quote]
Begrijp je de jacht voor de varianten, ook al draait het enkel om land van productie?
“Sommige variants zijn erg leuk. Maar dan heb ik het over kleurvarianten of zelfs met andere onderdelen zoals big head Han Solo bijvoorbeeld. De COO varianten verzamelen vind ik gek. Exact dezelfde figuur maar met een ander stempeltje op het been, is voor mij de naam variant niet waardig.”
Jij verzamelt vooral uit jeugdsentiment. Waar is die liefde met het speelgoed ontstaan?
“Als kind was ik gek op Thundercats, G.I. Joe en Turtles. Later heb ik uren versleten aan Batman The Animated Series, Spider-man, X-men, Iron Man, Bikermice from Mars, het vroegere VT4 Superhelden-uurtje. Elke zondag ochtend stapte ik vroeg uit bed en kluisterde me voor de televisie, vaak met de video recorder in de aanslag om zo veel mogelijk afleveringen op te nemen op één tape. De kunst was zo weinig mogelijk reclame op te nemen.”
Niet toevallig tekenfilmseries die met heel wat merchandise werden gelanceerd. Die je nu dus verzamelt.
“G.I. Joe is nog steeds fantastisch speelgoed. Daar heb ik me rot mee geamuseerd als kind. Gelukkig was ik een heel voorzichtig ventje en heb daarom bijna al mijn oude joes nog. De meeste zijn compleet. Doorheen de jaren heb ik de verzameling nog drastisch uitgebreid. Voertuigen verzamel ik niet.”
Ik geef je geen ongelijk. Van de voertuigen bestaat er een behoorlijk uitgebreid assortiment. Je vernoemde ook Batman TAS.
“Absoluut, en dan nog liefst die figuren die het meest trouw aan de reeks zijn. Dus geen 101 Batmans in verschillende fleurige outfits. Voor mij enkel de main crew en de rogues gallery.”
Wie versta jij onder de main crew? De Bat-family durft al eens uitbreiden.
“Batman (Bruce Wayne), Robin/Nightwing (Dick Grayson en Tim Drake), Batgirl, Alfred, Comissioner Gordon en Terry McGinnis (Future Batman) beschouw ik als de helden. De slechteriken blijven uiteraard Joker, Harley Quinn, Poison Ivy, Catwoman, Riddler, Mr Freeze, Killer Croc, Penguin, Two-Face, Bane en Scarface.”
Verzamel je ook obscure franchises?
“Ja, Pirates of Dark Water. Een zeer mooi gemaakte Hanna Barbera serie dat volgens mij nooit is uitgezonden in België. Ik leerde het als kind kennen, toen mijn pa ons tijdens de vakantie een video cassette uit Blokker kocht. Die hebben we grijs gedraaid. Pas recent ontdekte ik dat er ook figuurtjes van bestaan. Die verzamel ik dus ondertussen ook.”
Vinden we ook de evergreen He-Man and The Masters Of The Universe in je vitrines terug?
“Naast enkele MOC (Mint On Card), probeer ik alle figuren los te completeren. Het leukst blijven echter de vele bootlegs en knock-offs.”
Vertel.
Ik ben er ingerold toen ik op zoek was naar wat obscuurdere MOTU voor mijn verzameling. Het bleek een apart wereldje met heel bizarre zaken te zijn. Felle kleuren, vaak belabberde afwerking en kwaliteit. Maar het heeft een zekere aantrekkingskracht de mij al een paar jaar in zijn greep houdt.”
Naar verluidt zouden Centraal en Zuid-Amerika er heel veel hebben geproduceerd.
“Dat klopt. De Amerikaanse zijn vooral blow molds en van zeer bedenkelijke kwaliteit. De andere grote speler was – waar anders – China die vaak gebruik maakten van originele MOTU bodies, of hun eigen varianten die op hun beurt door andere firma’s gebootlegged werden. Zo is het vaak zeer moeilijk te onderscheiden welk obscuur figuur nu bij welk obscure lijn hoort. De COO is dan misleidend, omdat ze er niet voor terugdeinsden de onderdelen van een andere firma te kopiëren zonder de stempels te vervangen. Hier bij ons zijn de meeste zelfs door kermiskramers verspreid. Maar heel soms vond je ze ook gewoon in de speelgoedwinkel.”
These aren’t the droids you’re looking for
Eind jaren 80 kwam de volgende evolutie van consoles op de markt. Was je een adept?
“Ik ben gek op alles wat handheld is. Gameboy en zijn varianten, PS Vita, PSP, Nintendo Switch. Daar speel ik vooral beat ‘em ups en adventure games op. En Pokémon. Ik was als kind GEK op een Gameboy en die stond dan ook pertinent elke keer bovenaan het verlanglijstje. Maar ik heb er nooit eentje gekregen. Dat ben ik nu aan het compenseren denk ik.”
Heb je als fan van de kleinere toestellen geen vroege jaren 80 in huis?
“Neen. Voor de Game & Watch was ik te jong. Bovendien zijn de prijzen voor die zaken ook compleet van de pot gerukt.”
[su_quote cite=”Jeffrey Van Hove”]Ik was als kind GEK op een Gameboy en die stond dan ook pertinent elke keer bovenaan het verlanglijstje.[/su_quote]
Fortune & Glory
Welke zijn je favoriete items binnen je verzameling?
“Ik verzamel veel, maar door gezinsuitbreiding is mijn cave beperkt tot enkele plaatsen in het huis waar mijn vriendin het gedoogt iets uit te stallen. De items waar ik het meest trots op ben, zijn dan ook de zaken die momenteel ten toon staan in ons huis.”
Misschien best dat je vriendin je wat intoomt. Maar ga vooral verder.
“Mijn Euro excl G.I. Joes (waaronder de 6 populaire tiger force), een MOC Turly Gang figuur (KO Motu/tmnt mash up), 2 MOC MOTU figuren Squeeeze en Mosquitor en mijn Prince Of Persia figuur dat ik jaren geleden zelf in elkaar zette.”
Nog op zoek naar de Holy Grail?
“Een MOC G.I. Joe lt. Falcon v1 en een MOC MOTU Stinkor. Daar heb ik veel voor over. Het waren nu eenmaal mijn favoriete figuren in mijn kindertijd.”
Mind tricks don’t work on me. Only money.
Ik vraag uit beleefdheid hoe jij je items op de kop tikt.
“Ik koop en ruil. Vaak verkoop ik mijn dubbel spul, om daarna met de centen dingen te kopen. Langs een kant is dat ook ruilen, maar op een manier loopt het daar dan minder vaak mis. Rommelmarkten afschuimen doe ik zeer graag, en koop zeer vaak op “gespecialiseerde beurzen” of conventies.”
Niet online?
“Het kopen op Facebook en 2deHands.be/Marktplaats heb ik opgegeven. Of de prijzen schieten de hoogte in, al dan niet door funbieders, of ze lichten je op. Dan geef je het als eerlijke burger bij de politie aan en wordt je daar nog eens uitgelachen voor “dommerik”. “We zullen een pv opstellen meneer, maar dat geld zie je nooit meer terug”.
[su_quote cite=”Jeffrey Van Hove”]Deze verkoper was al meerdere malen aangegeven, en er werd gewoon NIETS tegen ondernomen. [/su_quote]
De politie heeft ergens wel gelijk. Facebook is geen geregistreerde verkoopsite. Je oordeelt op basis van een sociaal profiel.
“Dat klopt! Maar deze aankoop gebeurde via 2dehands.be. Ik kocht een item, stortte mijn centen en daarna werd er niets opgestuurd. Ik had de naam, het adres en het rekeningnummer van de verkoper. Bij mijn aangifte rolde er een dubbel A4-tje aan eerder gepleegde gelijkaardige feiten uit de printer. Deze verkoper was al meerdere malen aangegeven, en er werd gewoon NIETS tegen ondernomen. Net dat, en de spottende reactie van de agent, stootte mij tegen de borst. Zelfs 2dehands.be kon niets anders doen dan zijn profiel verwijderen. Maar dat maakte hij de volgende dag gewoon terug opnieuw.”
Nog teleurstellingen dat je met ons wil delen? Het kan therapeutisch werken.
“Ik had ooit een trade met een oplichter in Amerika. Ik ruilde enkele van mijn Euro exclusive joes voor zijn Night Force figuren. Foto’s werden heen en weer gestuurd, alles leek in kannen en kruiken. Het zag er goed uit, en achteraf gezien, misschien te goed. Ik stuurde in eer en geweten mijn deel van de ruil op, en de tegenpartij stuurt een hoop rommel af. Helemaal niet wat er op zijn foto’s stond.”
Pijnlijk…
“Dit verliep allemaal via Facebook. Een discussie barst los, maar omdat er zoiets bestaat als mensen blokkeren, is het zeer moeilijk om jezelf te verdedigen zonder dat je kan lezen wat de tegenpartij over je schrijft. Kortom, de persoon stond gekend als oplichter, ik was mijn spullen kwijt en kon er niets aan doen. Dat heeft me een pak argwanender gemaakt om te ruilen met mensen die je niet in levende lijve ontmoet.”
Daarom sta je ook zelf op de grote geekbeurzen. Welke zijn jouw ervaringen als verkoper?
“Over het algemeen zeer positief. Ik beschouw mezelf niet als powerseller, maar we zouden het niet doen als we niets zouden verkopen. Ondanks het feit dat we als verkoper allemaal in dezelfde poel vissen, valt het mij op dat er onderling een enorm amicale sfeer heerst. Hoewel de reseller-haters dat ten zeerste zullen betwisten, zijn de meeste standhouders op beurzen zelf ook die hard verzamelaars. Dat zorgt ervoor dat er onderling ook wordt verkocht.We wisselen zelfs tips uit over zaken die bij de concullega’s te vinden zijn.”
Kunnen klanten bij jou pingelen?
“Pingelen over de prijs hoort erbij! Ik doe het zelf. Soms lukt het, soms niet. Dat is bij ons niet anders. Stelen daarentegen, gebeurt de laatste tijd vaker en vaker. Jammer genoeg wordt je dan als verkoper een pak argwanender, en verziekt dat de sfeer een beetje. En het zijn dan ook niet de items van een paar euro die gestolen worden. Als ze het doen, doen ze het goed. Dat werkt enorm ontmoedigend.”
[su_quote cite=”Jeffrey Van Hove”]Pingelen over de prijs hoort erbij! Ik doe het zelf.[/su_quote]
Heb je tips om dit te voorkomen?
“Niet echt… Wij proberen nu systematisch voor een extra paar ogen te zorgen. Extra hulp aan de stand schrikt af. De duurdere items buiten handbereik zetten helpt ook. Maar dat remt de verkoop soms wel af. De koper heeft graag even het item in de hand alvorens te kopen, maar is niet alles assertief genoeg om dat te vragen. Zeker in Vlaanderen niet. De Vlaming is over het algemeen beleefd en soms te bedeesd om zo’n dingen te vragen. Als we beurzen doen over de taalgrens of in Nederland, merken we dat verschil enorm.”
Feesten met onze douaniers
Je had het daarnet over Amerika. Het ligt me zwaar en ik wil er je mening over vragen. Een tijdje geleden had ik het genoegen 46 EUR te betalen aan het feestfonds van de Belgische douane. Op een Kickstarter van 120 EUR dan nog.
“Hier is dat schering en inslag hier. De laatste 2 jaar glipt er niets meer door de mazen van het net. Vroeger hadden we de gekende trucjes om import te ontwijken. Dat lukt niet meer. Volgens mij screenen ze tegenwoordig elk pakket.”
Volledig arbitrair me dunkt.
“Bij twijfel wordt je gevraagd een document van betaling voor te leggen zodat waarde bepaald kan worden. Maar wat mij het meest ergert zijn die beruchte formaliteitskosten. Akkoord, die mensen moeten ook betaald worden voor hun gepresteerde uren, maar waarom stijgen deze kosten mee met de waarde van een pakket? Duurt het twee keer zo lang om een pakket van 100 EUR te screenen, tegenover een pakketje van 40? Spijzen van die feestkas waarschijnlijk.”
[sgmb id=”1″]
Comment