[su_quote cite=”Tsjerk Boonstra”]Voor mij is het de kick om een bootleg of knock-off the vinden waar ik op de verschillende fora alleen maar vraagtekens weet op te wekken bij anderen en het bijna onmogelijk is om daar dan info over te vinden.[/su_quote]
Onder verzamelaars wordt de naam Tsjerk Boonstra met eerbied en ontzag in de mond genomen. Zijn aanspreektitel The General illustreert dat iedereen zijn mening en vakkennis waardeert en erkent. Maar laat ik er geen doekjes om winden; hij is, zoals wij verzamelaars het met enig venijn formuleren, een – weliswaar enorm geprezen – opkoper of reseller. Maar het leek me even boeiend om ook achter zijn verzamelinteresses te vragen.
Een interview dat start als een standaard Uit De Kast slaat uiteindelijk een geheel eigen weg in, en bekijken we de hype rond vintage, grading, speculatie en verzamelaars voor wat ze zijn. Voor het slopen van de heilige huisjes begon het allemaal zeer traditioneel met de eerste vraag.
De verzamelaar in Tsjerk Boonstra
Wat verzamel je?
“Ik verzamel eigenlijk vrij weinig. Ik heb nog een schattige collectie Corgi Toys Novelty items, waaronder James Bond autootjes en dergelijke, uit de jaren 60 staan; en die zijn het enige overblijfsel van mijn vroegere verzamelwoede. Verder ben ik gek op vinyl records. Het tijdperk van de CD’s heb ik eigenlijk helemaal overgeslagen. Het gaat me echter wel puur om de muziek, niet zo zeer om zeldzame issues.”
Waar is het voor jou allemaal mee begonnen?
“Goede vraag. Het begon toen ik een kind van een jaar of 5 was. Of ik nu mijn ouders heb aangewakkerd of zij mij, dat is een vraag dat nog steeds in het midden ligt.”
In doubt, blame the parents.
“Mijn vader spaarde vroeger Dinky toys en 2 CV modelletjes – lelijke eendjes – uit jeugdsentiment. En gezamenlijk verzamelden we dan voornamelijk boerderij speelgoed van Britains Toys.”
Hoe zag jouw startende verzameling er dan uit?
“Een belangrijk onderdeel vormden mijn Koala beren. Mijn lievelingsdier. Ik had er een kleine 800.”
Dat is een nieuwe.
“Hiermee heb ik in 2011 op de verzamelaars jaarbeurs in Utrecht de publieksprijs voor verzamelaar van het jaar in ontvangst mogen nemen.”
En verder?
“Disneyana, vooral speelgoed van voor 1960. Corgi toys; met name de modellen waar figuurtjes en attributen bij hoorden van film & televisie. Donald Ducks, die had ik allemaal van de #1 in 1952 tot en met 1995. En natuurlijk vintage Star Wars. Destijds was dit nog goed te verkrijgen op rommelmarkten, maar we struinden op vakantie ook de beurzen in Engeland af. In 2013 ben ik als ‘Verzamelaar van verzamelingen’ door Irene Moors ge-interviewd voor een 10-minuten special op Telekids. Pas geleden kwamen mijn ouders met de videoband op de proppen. Ik dacht dat deze verloren was gegaan.”
Heb jij nog een Holy Grail?
“Holy Grail! Lastig daar een eenduidig antwoord op te geven, want dat wisselt voor mij van tijd tot tijd. Het gros van de spullen is erg makkelijk te verkrijgen. Het zijn de zogenoemde ‘holy grails’ en randartikelen die het wat interessanter maken. Mijn persoonlijke voorliefde gaat uit naar series die in het geheel obscuur zijn, en waar het liefst erg weinig informatie over te vinden is.”
Is er iets binnen je verzameling wat er ooit echt uitsprong?
“Het meest exclusieve item dat ik in mijn bezit heb gehad was een MOSC Boba Fett op DROIDS kaart. Wat toch wel als een unicum mag beschouwd worden.”
Dat mag je inderdaad wel stellen. De Star Wars Brigade kwijlt alleen al bij het horen van de naam.
“Pff, het had geen sentimentele waarde. Lijnen waar wel echt mijn liefde naar uit gaat zijn de jumbo figuren van Shogun Warriors, He-Man knock-offs, want die zijn – vooral omdat er zo weinig over bekend is – leuker dan de standaard MOTU figuren, en Action Force, de UK variant van G.I. Joe. En natuurlijk Oh ja, natuurlijk last but not least, gaan mijn Corgi film & Tv items nooit weg. Of toch? Tegen de juiste prijs…”
Welke reeksen bedoel je met de He-Man KO’s? Een maat heeft daar series van uitgestald.
“Enkele voorbeelden zijn Defenders of the Planets en Galaxy Fighters / Warriors. De meeste lezers zullen met deze series wel enigszins bekend zijn. Daar is de informatie nog vrij makkelijk van te achterhalen. Voor mij is het de kick om een bootleg of knock-off the vinden waar ik op de verschillende fora alleen maar vraagtekens weet op te wekken bij anderen en het bijna onmogelijk is om daar dan info over te vinden. Mooi voorbeeld zijn de End Of Time Warriors. Zijn volgens de bekende bronnen, zoals action figure archives pro-boards, 8 verschillende figuren van uitgebracht. Dan vind ik het persoonlijk wel weer geestig dat ik er zelf 11 verschillende in bezit heb (gehad). Turly Gang vind ik nog een mooier voorbeeld. Sowieso een geweldige lijn – MOTU meets Turtles – en een lastige serie om in goede staat te vinden. Als je dan je handen weet te leggen op een groene versie van de Galaxy Fighters ‘Pegasaurus’, dan spring je wel even een gat in de lucht. One (or maybe two) of a kind.”
Ik keer nog even terug. De naam Action Force is gevallen. Ik ben er al was het je eerste lief opnieuw voor gevallen. Leuker dan Star Wars als kind, en dat kan tellen.
“Het lijkt op Star Wars, maar is het niet. Het lijkt op G.I. Joe, maar is het niet. Het is wat obscuurder dan voorgenoemde. Dan vind ik het persoonlijk al snel leuker. Lastiger om info over te vinden. En niet iedereen kent of heeft het. Maar wat me denk ik het meeste er in aan spreekt is dat het een serie is waarbij de Enemy Red Shadows, zoveel gaver zijn dan de good guys.”
Yes! Red Shadows rule!
“Ze zijn zo lekker…hoe moet ik het goed omschrijven…’Fout en Duits’. Het kon ook alleen maar in Engeland worden verzonnen.”
De handelaar
Daarnet praatte je gepassioneerd over je verzamelingen. Waar is het verhaal van Boonstra, de handelaar, begonnen.
“Op mijn 17e wist ik mijn handen te leggen op een oude winkelvoorraad vintage Star Wars, met ongeveer een 600 figuren MOC met veel last 17 en tri-logo, en heel veel MIB voertuigen. Daar moest ik geld voor lenen en daarmee kwam ook het besef dat ik niet alles kon houden. Het was zeer moeilijk een keuze te maken, en toen heb ik de knoop doorgehakt: “Alles is te koop, mits tegen de juiste prijs!”. Van dat principe ben ik nooit gestapt. Uiteraard doet het soms pijn om afstand te doen van een mooi artikel. Maar dan is het weer de kick om het opnieuw te vinden.”
Het is niet zo dat je artikelen ruilt? Mocht iemand spontaan zijn overschotjes willen aanbieden.
“Ik koop liever dan ruilen. Er is een bekend Hollands gezegde…
Vooral koop ik partijen op. Veel via marktplaats. Maar ook via mond op mond van verzamelaars die besluiten te stoppen of afstand te doen van een deel van de collectie.”
Je vermeldt Marktplaats. Geen beurzen of rommelmarkten?
“Zelden. Rommelmarkten zijn veelal op zondag en dan slaap ik graag uit. Beurzen (doe ik) enkel als bezoeker. Vroeger wel vaker een stand gehad, en altijd erg leuk gevonden. Maar met de eBay shop is een dubbele boekhouding eigenlijk niet te doen.”
Wat biedt jouw shop aan meerwaarde? Wat is de “BoonsArt stempel”?
“Ik denk niet dat er een directe meerwaarde aan het product zit. Of je dit bij mij koopt, bij de buurman of uit Amerika laat overkomen, het zal waarschijnlijk hetzelfde zijn. Ik probeer er echter wel zorg voor te dragen dat de koper van te voren 100% zeker weet dat product te krijgen dat hij of zij besteld heeft zonder achteraf teleurgesteld te zijn door gebreken of onaangename verrassingen.
En die enkele keer dat ik dan toch iets over het hoofd heb gezien, dan zorg ik altijd voor een correcte afhandeling. Hoe moeilijk en frustrerend dat soms ook is, blijft in mijn boekje de klant altijd koning.”
Ervaar je concurrentie van Jan en Miet met hun speelgoedafdankertjes op marktplaats of 2ehands.be?
“Absoluut niet. Als het goed en goedkoop is dan koop ik het wel. En als het troep is wil ik het toch niet hebben. Als iemand anders daar blij van wordt…”
Het gesprek gaat verder als Tsjerk Boonstra zijn ongezouten mening over de zin en onzin van verzamelen geeft. Je vindt het hier terug.
[sgmb id=”1″]
