[su_quote cite=”Michael Minneboo”]Ik draag nog steeds T-shirts met plaatjes van striphelden erop en soms een overhemd. (En schoon ondergoed natuurlijk, maar daar gaat het nu even niet om.)[/su_quote]
Volwassen
Zo heet het artikel van Michael Minneboo. Waar hij anders het leeuwendeel van zijn artikels wijdt aan het Nederlandstalige striplandschap of aan zijn favoriete superheld Spider-Man, zwiert hij er af en toe eens één online waar hij zijn eigen mening over de geekwereld, en zijn plaats als blogger er in, geeft.
Eén zin sprong er in het stukje uit. Misschien was het onbedoeld tijdens zijn schrijven maar het deed me toch luidop grinniken.
Waarom? Omdat het zo herkenbaar is.
T-shirts met een geeky afbeelding? Ja, ik pleit schuldig.
Op het werk, thuis of als ik uitga; ik draag ze. Geen hemden of polo’s met krokodillen, luipaarden of giraffen voor mij. Een pak met das maakt je niet volwassen.
Wrestling, American Football, comics of films, ik heb altijd wel een shirt voor de gelegenheid. Mijn kasten puilen uit van deze bedrukte kleding. Ik schaam me er niet voor.
Daarin heb ik het geluk dat mijn wederhelft mij in deze liefde steunt. Meer zelfs, ze koopt ze nu met plezier voor me. Wellicht heeft dit weinig met altruïsme van haar kant maar meer met mijn bedenkelijke smaak in kleding te maken. Met als gevolg dat ik in plaats van het roze My Little Pony, Starcom met een bruine Old Skool T-shirt verliet. Compromissen sluiten hoort nu eenmaal bij een volwassen gehuwd leven. Ook voor geeks.
Old Skool
In tegenstelling tot het huidig fenomeen van de hippe geek – #fauxgeek – die met de obligatoire Deadpool of Captain America shirt overal lijkt op te duiken, is mijn voorliefde voor het katoen diepgeworteld.
Ik stam uit een tijdperk waar je als geek niet als volwaardige medemens werd beschouwd, en steevast vreemd werd aangestaard als je je passie letterlijk op de borst droeg. Het sociale leven van de geek in de jaren 80 en vroege jaren 90 was niet evident.*
Veel gelijkgestemden had je niet. Integendeel.
Zo had een oud lief het niet echt voor mijn Terminator 2 shirt. Wat ze dan ook in enkele raken termen verwoordde. Het was niet volwassen genoeg. Mijn verhaal dat ik die shirt in London van een hawker had gekocht maakte evenmin indruk.
Achteraf gezien is dat best grappig, want ik draag nog steeds T-shirts. En ik schrijf er graag over.
Misschien dat ik in de toekomst nog enkele sappige anekdotes met jullie deel. Dixit Michael Minneboo.
[su_quote cite=”Michael Minneboo”]Ik vind het dus helemaal niet erg dat ik op mijn 39ste nog steeds over Spider-Man, Batman, Star Wars, Back to the Future en de echte Ghostbusters zit te praten. Waar wil je het anders over hebben? Terrorisme, politiek of godbetert, de economie? Ga toch weg! Ik besteed mijn tijd liever aan interessante zaken.[/su_quote]
*Trekkies hadden het naar het schijnt nog zwaarder, maar dat hebben ze door hun mentale dwaling volledig aan zichzelf te danken.
[sgmb id=”1″]