Onlangs plaatste ik al mijn nog te lezen boeken en trade paperbacks netjes naast elkaar in de kast. Het leek me handiger dan die groeiende stapels lectuur die op verschillende plaatsen in het huis opduiken. Dan nam ik er een foto van met de bedoeling deze op Instagram te delen.
Eigenlijk ben ik dan nog niet geheel eerlijk geweest, want ik plaatste niet alles in het rek. Ik koos enkel voor wat ik echte lectuur beschouw. Toyboeken en art of – boeken reken ik daar niet onder omdat ik die slechts bij gelegenheid doorblader.
Hoe dan ook, alle boeken bij elkaar plaatsen is best confronterend. Moet ik dat nog allemaal lezen? Soms voelt het als een verplichting aan, en dat gevoel horen boeken je niet te geven.
Is het een verslaving?
De vraag is dus niet alleen waarom ik veel lees, maar waarom ik zoveel koop.
Ik merk bij mezelf dat ik onderhevig ben aan verschillende fases. Zo ben ik de ene week gepassioneerd door muziek, en dan volgen naast cd’s ook heel wat naslagwerken. Biografieën, overzichten en fotoboeken. Ik wil er dan zoveel mogelijk over weten. Het voelt alsof er een grote leegte in me is dat dringend moet gevuld worden.
[su_quote]Het kopen van een boek werkt ontspannend. Ik hoef me er niet schuldig om te voelen. Integendeel. [/su_quote]
Ik neem nu het voorbeeld muziek, maar ik kon evengoed manga hebben gekozen. Online vind ik plots een review van de manga rond Captain Harlock (Albator), en de bestellingen worden geplaatst. Niet alleen de manga in kwestie, maar ook de Classic Collection. Surfend op de vibe worden ook andere werken (Queen Emeraldas en Space Battleship Yamato) van auteur/tekenaar Leji Matsumoto in het winkelmandje gegooid.
Maar het is meer dan dat. Het kopen van een boek werkt ontspannend. Als ik het aan mijn echtgenote toon kijkt ze niet vreemd op. Ik hoef me er niet schuldig om te voelen. Integendeel. Lezen is sociaal aanvaard.
Hoe is het zover kunnen komen?
Gemakshalve kan ik de vlotte bereikbaarheid van boeken de schuld geven. Ik hoef het nu eenmaal niet bij schimmige dealers in een donker steegje te kopen.
Zo wist ik perfect waar ik aan begon toen ik me op Amazon Prime abonneerde. De eerste 3 maanden gratis, geen verzendingskosten meer. Gemakkelijker kan haast niet. Eén swipe vanuit de luie zetel en enkele dagen later ligt een mooi pakketje in je brievenbus. Idem met Cheap Comics. Soms gaat daar opzoekingswerk aan vooraf, en durf ik prijzen vergelijken, maar meestal gebeurt het impulsief.
Geen paniek, ook de brick & mortar winkels worden gesponsord. De Striep Brugge en Tweedehandsboetiek Bonte ga ik nooit met lege handen buiten. Tijdens de laatste koopjes was Fnac Brugge een hotspot. Wie kan weerstaan aan strips aan 0,99 EUR?
https://www.instagram.com/p/BmJb3EHjkf8/?taken-by=80sgeek_blog
Het antwoord ligt in het verleden
Daarmee geef ik geen antwoord op de vraag waarom die leesstapel zo groot is en blijft. Mijn beste verklaring ligt in mijn tienerjaren. Misschien ga ik er van uit dat ik nog steeds zo veel en zo snel kan lezen als toen.
Maar waar ik strategisch geen rekening mee houd, is dat er als volwassene heel wat verantwoordelijkheden zijn bijgekomen. Verantwoordelijkheden waar heel wat tijd en energie in kruipen. Zo is er een behoorlijk verschil tussen het leven van de zorgeloze tiener en die van de zorgzame ouder, en zo word ik wel al eens op de arbeidsvloer verwacht. Vrije tijd is een luxe geworden.
De belofte
Ik weet perfect wat er in pre-order bij Amazon staat. Ik besef dat ik steeds boeken en strips zal blijven kopen, en dat er heel wat ongelezen zal blijven.
Daarom heb ik besloten een voor mij drastische stap te nemen, en zal ik geen nieuwe titels kopen voor de leesstapel verdwenen is. Geen nieuwe aankopen tot alles gelezen is.
Een schier onmogelijke opdracht dat ik geen enkele kans op slagen geef.
[sgmb id=”1″]
Haha, wou al zeggen dat dat heel moeilijk gaat worden. Heb dat met m’n lijst van films/series die op Netflix wil zien (om die daarbuiten niet eens te noemen). Heb er inderdaad de tijd simpelweg niet voor.
Heb precies datzelfde met games…had al een hoop ongespeelde op de Xbox 360 en nu op m’n Switch gaat het langzaam ook die kant op. Blijf nieuwe kopen terwijl ik die ik heb nog niet eens uit heb gespeeld…
@Nostra, het is vechten tegen de bierkaai. Is het een verslaving of maakt het deel uit van onszelf?
Een combinatie 🙂 We hebben echt interesse in de dingen die we kopen en willen ze graag lezen/zien/spelen, maar tegelijkertijd is er ook de “thrill” van iets nieuws halen 🙂 En realistisch is de tijd die we er in onze gedachten voor vrij maken (we zien onszelf al zitten) er slechts gedeeltelijk. Het is een vicieuze cirkel waar we waarschijnlijk tot ons pensioen mee zullen blijven “worstelen”. Heb de stille hoop dat we dan eindelijk iets meer tijd er voor zullen hebben 😉
Ik kan het niet accurater verwoorden. Idd, ik zie mezelf telkens al zitten met het boek in de hand.
Als je een paar dagen wacht, zul je schrikken hoeveel je ineens niet meer hoeft te kopen.
Het gaat om het beheersen van de eerste impuls.
Dennis, gesproken als een echte psycholoog. Of is het psychopaat?
Neen, je hebt ergens wel gelijk, vermoed ik. Maar ik, en vermoedelijk jij, dus wij, hebben in ons hoofd wel een lijst van trades en boeken die we willen aanschaffen.